Skip to main content

Organiski einarin





Meðan onnur ganga morguntúr við hundinum, gangi eg við fartelefonini, iPhonini, við innbygdum myndatóli. Ikki so gott sum speglrefleks, men hon er fløt og passar í lumman. Eftir at flestu politisku flokkar hava funnið teirra støð og sett endaleysar myndarøðar á stakkitt og pelar, varnaðist eg í morgun nakrar organiskar einarar. Tað vil siga valevni, sum hava funnið sær ein serligan gimmick, ella eitt serligt stað, sum onkursvegna myndar og krøkir í tey sjálvi, so fólk í almenna rúminum leggja merki til valplakatina á ein positivan hátt. Fyrsta í morgun var Bjørt Samuelsen, sum hevur brúkt ein livandi heitan træstubba at festa uppslagið á ein keðiliga óorganiskan elsteyra á Vaglinum. Tað gevur eitt spennandi spæl, sum ein leggur merki til. Sama ger Øssur Winthereig á Boðanesi. Hóast einsamallur, eins og Bjørt, er hann trygt og fast plantaður við organiskum træi niður í svørðin. Og so Hákun Steingrímsson, sum hevur verið so vágin at seta seg sjálvan við inngongdina til ítróttarøkið í Gundadali, har vegirnir hjá B36'arum og HB'arum krossast. Djarvt og beinrakið. Veit ikki, um nakað eitir organiskur kontekstur, men tað siga vit í hesum trimum førum.