Tað er eingin loyna, at Søren Ulrik Thomsen, omanfyri, er ein av mínum livandi yndisyrkjarum. Henrik Nordbrandt er ein annar, og Tove Ditlevsen og Michael Strunge tvey onnur, um vit skulu halda okkum til danska málið og prentið. Tey bæði seinnu eru deyð og hinir báðir so spillivandi, og í dag er hin fyrstnevndi í Havn og lesur. Omanfyri havi eg avmyndað hann millum listaverkini hjá Hanna Bjartalíð, sum eru í Steinprenti í hesum døgum. Í gjárkvøldið prátaði Kim Simonsen við Søren Ulrik á Býrabókasavninum og í dag varð framløga og høvið at fáa tvær nýggjar bøkur signeraðar. Søren Ulrik Thomsen vitjar her saman við grafiska listamanninum Claus Carstensen, omanfyri, í sambandi við Lille Dæmonologi og Dét, hvorom man hverken kan tale eller tie, sum eru bøkur, ið teir báðir hava gjørt, og vórðu lagdar fram í Steinprenti í dag. - Góðskan følist ítøkiliga heilt út í fingraspíssarnar av tí tjúkka dygdarpappírinum, tá tú blaðar, eins og hon sæst á gjøgnumførda, vakra prentinum,