Birk

Hvalur 9 á beding í Reykjavík og ein røð av gomlum stórhvalabátum, sum liggja svínabundnir við bryggjuna. Spentur stórhvalaskytti greiður frá um at veiða og skera upp. Kokkur borðreiðir við stórhvalatvøsti eftir japansku sushi hevdini (Myndir: Birgir Kruse) Gomlu íslendsku hvalabátarnir Hvalur 8 og Hvalur 9 eru aftur farnir at skjóta stórhval. Morgunblaðið skrivar í dag at longu fyrsta dagin skeyt Hvalur 8 tveir nebbafiskar og Hvalur 9 ein nebbafisk, sum á íslendskum eitur langreyður . Fyri trimum árum síðani vitjaðu Gundur Mortensen og eg Námsgagnastofnun, sum er íslendski Skúlabókagrunnurin. Tá var Hvalur 9 á beding og eg tók nakrar myndir í sólsetrinum. Meðan gomlu hvalabátarnir hava ligið við bryggju í Reykjavík hevur borið til at bíleggja ein lættan stórhavlafrokost umborð. Í hesum sambandi havi eg sjálvur upplivað at myndugleikarnir í Íslandi eru ikki so stívrendir sum í Føroyum, tá umræður at borðreiða feskan, staðbundnan mat. Her í landinum kann Mortan í Hamrabyrgi lata s

Guli notublokkurin, sum vanliga liggur við telefonina, er settur á hegnpelan hjá Rasmusi Olsen, næsta granna hjá Skúlabókagrunninum, har starar plaga at sita (Myndir: Birgir Kruse) So er ferian 2010 bíløgd. Sum altíð er Fjóla á 62n skjót og góða at heita á. Á minimala gula notublokkinum er noterað, hvagar leiðin gongur í summar. Stórar upplivingar kunnu rúmast á lítlum pappíri. Í hesum føri 5 x 4 cm.

Suffía við Stein við arbeiðsborðið hjá Estra í Gøtu. Síðani børn, sum spæla á sandinum í Syðrugøtu og at enda rabarbugreytur í Klaksvík (Myndir: Birgir Kruse) Eins og í Havn skein sólin oman og niðan í Gøtu í dag, tá vit skuldu velja myndir til tvær nýggjar handilsskúlabøkur hjá Føroya Skúlabókagrunni. Suffía við Stein, grafikari, hevur tikið myndirnar og gjørt grafiska sniðið í báðum bókunum. Hvør kapitul hevur eitt tal, sum sæst aftur á eini avmyndaðari ferðslutalvu, húsaveggi ella navnbretti á báti. Reyða 2-talið er til dømis tikið av Strúkijarninum úti á Reyni í Havn. 11-talið er tikið í túninum í næsta grannahúsið hjá Estra í Syðrugøtu. Eftir lokna uppgávu vóru stundir til ein túr á sandinum, har børnini spældu, og at enda fingu vit, Hallstein og eg, ein tallerk av rabarbugreyti frá Elsu Højgaard Sigurðsson í Klaksvík.

Nýggja sámiska atlasið saman við íslendska, grønlendska og føroyska atlasinum. Niðri undir síggjast tvey uppsløg úr sámiska atlasinum. Fyrst risastóra økið, har sámar búgva og síðani Norðurlond, har Føroyar eru mitt fyri (Myndir: Birgir Kruse) Í postinum í dag kom eitt spildurnýtt sámiskt atlas. Teknað av fyritøkuni Philips í London og umsett í Sámalandið. Finska bókaforlagið Otava hevur havt prentumsitingina um hendi og Sámatingið hevur fíggjað. Spennandi at síggja, hvussu mong atlas verða gjørd og prentaði, serliga á smámálum. Meðan vit búgva í einum landi, búgva sámar, ið eru eins nógvir og vit, í fýra londum og tosa og skriva heilt ymisk sámisk mál, úr norðri í suður. Heitið á sámiska atlasinum er Skuvlla Kártagirji , sum eg velji at umseta til Skúla Kortagerð. Onkran slektskap má mann lesa inn í okkara grannamál, tá vit ikki skilja, men kunnu gera eitt kvalifiserað git.

Bæði gott mál(ð) og hegnisligt vegarbeiði krevst, skulu føroysku bløðini bjarga sær úr teirri ferðsluforðing, tey hava rent seg í, nú lesarar og lýsarar svíkja, og egin prinsipp taka yvirhond, so vit sjáldan fáa eina 'góða' søgu at keypa. Myndina tók Ole Wich við neystið hjá Knørri við Skeivapakkhús, niðast í Rættará Miðlateigurin:   Yvirskriftin er tikin úr oddagrein í Dimmu hósdagin. Gølan er føroyska ferðavinnan og arbeiði hennara at branda Føroyar. Ónevnda oddagreinin sipar til tíðargrein hjá Fróða Holm Knudsen týsdagin. Hóast hon fyllir tríggjar óredigeraðar síður, er hon áhugaverd. Men í hægstu agurkutíð fer alt framvið. - Tað, sum undrar, er, at eingin hevur svarað til greinina í Dimmalætting. Larmandi tøgnin er kanska prógv um, at greinskrivarin hevur rætt, og at branding okkara er miseydnað? Er hetta so, so er talan um eina gølu, staðfestir blaðið í oddagrein. Bara eitt fakligt lesarabræv frá Súsonnu Sørensen kom uppí kjakið. Løgmaður var á ríkisfundi í Skagen, h

Litríkur leygardagur í Vágsbotni og á Vaglinum í dag (Myndir: Birgir Kruse) Meðan vuvuzela-hornini úr Suðurafrika fylla almenna rúmið úr Kafé Vágsbotn, sum vóru tað skinnflugur og ikki heimsmeistaraskap í fótbólti, leggja føroyskir og fremmandir bátar at. Ein ungur maður hevur fingið fitt av fiski í Nólsoyarfirði, meðan ein svenskur bátur við navninum Muckle Flugga leggur at. Navnið er av norðastu av brestku Oyggjunum, í Hetlandi, haðani svenski skemtarin Hans Alfredson ferðaðist og skrivaði bókina  Bästa vägen till Muckle Flugga: notiser kring en resa till Island, Färöarna, Orkney och Shetland. Uttanfyri Býarbókasavnið, har bókin fæst til láns, verður kioskin hjá Astu málað. Og framvið brúgvunum niðri á Skálatrøð hevur onkur klætt beinkirnir við ullintum litríkum pløggum, sum fagna summarinum. Jú, Havnin er litrik.

Ikki hevði eg trúð at eg skuldi fanga eina heiðurskrýnda tíðindastovu sum Ritzau í at lúgva. Ikki tí, fyri egna rokning og í egnari stovu, havi eg ofta skemtað mær við, hvussu orðalagið hjá føroyska Ritzaukorrespondentinum er, tá mál hiðani verða borin fram í donskum miðlum. Serliga stuttligur er komprimeraði tekstvarpsformurin, tá Ritzau fortelur um ríkisrættarlig mál, ið hava við bæði Føroyar og Grønland at gera. Tá er orðavalið konsekvent soleiðis at føroyingarnir eru óforskammaðir og ótakknemmiligir, meðan Grønland er ringa samvitskan hjá dønum. Millum lummabókina og meg, er hetta mín egna privata langtíðarlummafilosofi, tá um danskan tíðindaflutning úr Føroyum ræður. Tíanverri er tað soleiðis at flestu føroyingar ganga sjúkliga høgt uppí, hvat danir siga um okkum. Sjálvt tankar okkara um okkum sjálvi hava danir kolonialiserað. Onkuntíð eri eg í Ebenezer, onkuntíð lurti eg eftir Elton John og onkuntíð eri eg á Eiði. Tí var tað við serligum áhuga at eg 7. juni læs stórskemtið

Floksfelagar í Norðurlandahúsinum og har um leiðir. Hans vísir kompositión í gulum og Jógvan vísir músaháv av Hatton banka. Síðani sæst kompositión í betongi á grønum bøi og Sápufabrikkin Okkara, handan Háls. Arkitekturin H.C.W.Tórgarð var ársins evni (Myndir: Birgir Kruse) Leygardagin 12. juni møttust vit floksfelagar aftur. Í ár vóru vit Martin, Hans, Jóhan Petur, Jógvan og Anfinn. Vit møttust í Norðurlandahúsinum klokkan 15 at síggja framsýningina Frontal hjá Rannvá Kunoy. Mitt í framsýningini skuldi Føroya Banki, sum nú eitir Bank Nordik, hava veitslu. Tí var listarliga summarframsýningin munandi skerd. Sindur spell, men húsið er jú fleirfunktionelt. Úr Norðurlandahúsinum gingu vit eftir gøtuni móti Svartafossi og sóu yvir á Sápufabrikkina Okkara, sum H.C.W. Tórgarð (1885-1957) teknaði í 1939. Arkitekurin Tórgarð var ársins evni á mentaferðini hjá okkum floksfeløgum. Nýtt øl, sum eitir Okkara, er komið á marknaðin. Í hesum sambandi skrivar Høgni Jensen, ølbryggjari, soleiðis í ein

Bowlingskógvar, bowlingkúlur, Martin kastar og endaliga úrslitið (Myndir: Birgir Kruse) Siður er at vit hittast til ein dyst á Bowlingbananum á Hálsi. Nú heimsmeistarakapping er í fótbólti í Suðurfarika, munnu allir bowlarar vera heima og hyggja í sjónvarp. Vit vóru mest sum einsamallir í allari Bowlinghøllini. Martin vann, Hans var nummar tvey og sjálvur var eg á niðasta plássi.

Martin við Skipar Hansens stein, Martin og Hans við standmyndina hjá Hans Paula Olsen 'Tarira' undir katólsku Mariukirkjuni (Myndir: Birgir Kruse) Her var tað at Skipar Hansen krógvaði seg fyri Brillumanninum. Navnframi skiparin, ið er ein av forfedrunum hjá Martini, varð tó funnin og eftir lidna sigling settur av á Dalsfles. Martin og Hans greiða frá um Tarira, gentuna hjá Williami Heinesen, sum floksfelagnin Hans Pauli Olsen evnaði til standmynd, niðanfyri Mariukirkjuna, sum Árni Winther teknaði.

Skerpikjøt úr Hesti (Mynd: Birgir Kruse) Jógvan borðreiddi við øll góðum úr føroyskum haga. Skerpikjøtið var úr Hesti, har mamma Jógvan var ættað, og ræsta kjøtið var úr Gásadali. Jógvan er yrkislærdur kokkur og konan Anna Maria Restorff er yrkislærdur bakari. Hon vísti fram originalar skitsur hjá Williami Heinesen og ein sjáldsama góðan málning hjá Tommy Arge.

Amtsbókasvanið á Debesartrøð, Amtslæknahúsini, privatu húsini hjá Valdemari Lutzen, Nonnuskúlin til høgru og KFUK til vinstru, sum danski arkitekturin T.A. Bald teknaði, og niðast Sjómansheimið (Myndir: Birgir Kruse) Eftir ein góðan bita hjá Jógvani á Dalavegnum, gingu vit oman í býin at síggja nøkur av húsunum, sum arkitekturin H.C.W. Tórgarð (1885-1957) teknaði. teirra millum eru Amtsbókasavnið á Debesartrøð, húsini hjá Valdemari Lützen  og Amtslæknahúsinum, sum bæði eru í Sigmundargøtu. Onnur hús, sum Tórgarð teknaði eru Nonnuskúlin, Sjónleikarhúsið, Vertshúsið, Realskúlin, Mitens Hús (Móttøkuhúsið hjá Tórshavnar kommunu), Gamla Meiaríið og Sjómansheimið. Umframt at vera arkitektur, var H.C.W. Tórgarð eisini borgarstjóri í Havn 1922-24. Í 1932 gav hann út lítlu bókina Føroysk hús , sum er til láns á Landsbókasavninum. Umframt húsatekningar, sýnir bókin eisini spennandi handilslýsingar, ið venda sær til teirra, ið ætlaðu at byggja hús í 30’unum. Erland Viberg Joensen, søgufrøðingur,