Birk

Fran Healey, ovast, er yrkjarin og forsangarin í Travis Hvat er ein góður poppsangur? Ilt er at siga, men Fran Healey hevur nógv góð boð. Vit kunnu fara aftur til fyrndina, tá fonografurin hjá Edison var nýggjur, og grammofonplátan sum frá leið bleiv til og defineraði ein poppsang sum eina døgnflugu, ið varir tríggjar minuttir. Men so komu Jimmie Rodgers, Hank Williams og øll rullan, fram til Bob Dylan, Paul Simon og Bruce Springsteen og okkara egnu Ulf Lundell, Bubbi Morthens og kári p, sum skilmarkaðu eina nýggja listagrein - poppsangin. Hann melur enn og savnir hvørki dust ella mosa. Tað syrgja fólk sum Fran Healey fyri. Við honum fara vit at lata regnið, innara og ytra, syngja yvir okkum á Gøtusandi, eins og tá Love Shop heita á himinin um at bresta og koma yvir okkum. Enjoy!

Heimasíðan hjá Gitte Louise Olsen, ið skal kunna útlendingar um føroysk listasøvn. Niðri undir ein av mongu fotomyndum hennara úr heimsins stórbýum (Mynd: Gitte Louise Olsen) Gitte Louise Olsen, sum býr í Bruxelles, er farin undir at skráseta føroysk støð, sum sýna fram list. Gitte er ætta úr Havn, men hevur búð og arbeitt í Bruxelles síðani 1998, og síðani 2000 fyri Evropa Kommisjónina. Ætlanin um at gera eina heimasíðu, ið sigur frá um føroysk myndlistasøvn er tó hennara egna og púra uttan handilsligan áhuga. Øll kunnu vera við. Í brævi í dag sigur Gitte soleiðis: Við gleði verður hervið boðað frá, at nýggj heimasíða er gjørd,  www.faroeislandsart.net  ið hevur sum endamál at betra um upplýsing um- og atkomuleika til føroysk gallaríir, -list og -listafólk. Henda heimasíða er ætlað sum eitt yvirlit har til ber at finna øll gallaríir í Føroyum umframt øll føroysk listafólk. Ein miðsavnan av tílíkari kunning er sera virðismikil, tí hon vil betra munandi um møguleikarnar fyri a

Kampingplássið yvir við Strond er tættpakkað í kvøld (Myndir: Birgir Kruse) Ikki færri enn hálvthundrað bilar og nakrar motorsúklur kundi eg telja á kampingplássinum í kvøld. Teir allarflestu húsvognar, men onkrir persónbilar við telti. So tættpakkað havi eg aldri sæð kampingplássið. Og tað plagar at merkja at nú er summarið komið. Í hvussu er í nakrar dagar. Tí mikudagin plaga allir húsvognarnir at vera burtur. Ár eftir ár eru teir farnir víðari fyrsta túr til Íslands við Norrønu. Tað merkir at steðgurin í Føroyum er ikki frívilligur, men tvungin transit. Kanska heldur onkur kontinentalur evropeari at hetta parkeringspláss við brúsu og vaskimaskinu er eksotiskt. Og ikki minst at sova við karga havið, uttan trø og plantur, ella nakað slag av tænastu og hugna, sum vit knýta til kampingpláss í øðrum londum. Sjálvur haldi eg tað vera eina skomm at bjóða ferðafólki hetta karga parkeringspláss í nakrar dagar.

Berfóttur á terrassuni við Paul Simon og nýsælendskum hvítvíni (Myndir: Birgir Kruse) Not a cloud was in the sky , syngur Paul Simon. Og eg fór at leita eftir plátuni. Ja, vinyl plátuni. Og fann hana í stovuni. Fór at fundera yvir, hvat er ein góð pláta. Henda er frá 1973 og sær enn út sum fyrsta dagin, hóast nógvar nálir hava grivið í henni. Fór at lesa í The Rolling Stone Record Guide (1979) og jú, tey eru samd. Hetta er ein klassikari við fullum stigatali. Umframt sólsangin í yvirskriftini, so er sálmurin yvir øllum, American Tune , eisini her. Hann syngja vit á páskum hjá Jón, tá vit hava gingið túr. Hann prikar hol á okkurt, hasin poppsálmurin American Tune . Ikki meir um tað á hesum sinni. Tá mann fer at leita í sínum egna plátusavni, kann ein fara at ivast í, hvat tónleikur er fyri nakað. Er tónleikur ikki bara tann resonansur, ið kemur burturúr, tá tú hoyrir okkurt, skipað ella óskipað, ein ávísan dag? Eru vit, tá saman um kemur, bara skrokkar, ið lofta tí resonansi, t

Manskórið hjá Bjarna Restorff kastar langar skuggar á løriftið við tigandi høvuðsgestinum á fjølmenta framløgufundinum í Norðurlandahúsinum í dag, tá Føroysk bókmentasøga 1 varð løgd fram fyri 300 gestum. Eftir at Malan Marnersdóttir hevði greitt frá um tilgongdina í arbeiðinum við bókmentasøguni og samstarvinum við Nám, sum gevur bókina út, varð greitt frá, hvussu bókin er skipað. “Bókmentirnar eru okkara bjargalína í lívsins bjargalendi, tær eru okkum ein lykil, ein reyður tráður at lesa okkum eftir millum fortíð og framtíð og eitt ávegis heimsatlas til tær endaleysu víddirnar í   mannasálini, vegvísari til tað ókenda,” segði Turið Sigurðardóttir. Tina Jakobsen, lesandi á Føroyamálsdeildini, las fýra ørindi eftir prestakonuni Elsubet í Todnesi, sum yrkti um sína longu sjúkralegu. Yrkingin er prentað í Færøsk Kirketidende í 1896. Dorit Hansen, sum er ritstjóri, lurtar í gongini. Jógvan í Lon Jacobsen hevur eisini skrivað partar í bókini, sum Helena Dam á Neystabø, landstýr

Martin Næs, formaður í stýrinum fyri Listasvan Føroya greiðir her frá um útgávuna av bókini Sekel eftir Mikael Wivel: Bókina Sekel hevur rithøvundurin og listfrøðingurin, dr. phil, Mikael Wivel, skrivað. Eg taki tað fram her, tí eg haldi, at tað hevur týdning fyri innihaldið í ’Opna brævinum’. Stýrið fyri Listasavnið heldur, at tað hevur týdning fyri føroyska list, at ein væl útbúgvin og royndur listfrøðingur hevur áhuga fyri teirri list, sum savnið skal miðla. Tað er eisini av týdningi at stuðla slíkum tiltaki. Tað hevði ikki verið hugsingur um og ei heldur komið upp á tal, frammanundan, at sagt, hvørjar áskoðanir skulu koma fram í verki sum hesum, og hvørki savnið ella rithøvundurin kunnu ella eiga at arbeiða á tann hátt. Tað, sum ein høvundur hevur lagt navn til, stendur fyri hansara egnu rokning. Lat meg siga beinanvegin, at eg sum formaður í stýrinum fyri Listasavnið harmist um hasar seks reglurnar á síðu 326, og ein so trongskygd lýsing er eftir mínum tykki jánkas

Martin Næs, formaður í stýrinum fyri Listasavn Føroya lesur svarið frá stýrinum til tey 35, sum í opnum brævi mótmæla bókini 'Sekel' og hvussu hon hevur verið ritstjórnað (Mynd: Birgir Kruse) Í dag vóru øll tey 35, sum hava mótmælt pørtum av innihaldinum og redaksjonella arbeiðnum í sambandi við stóru bókaútgávuna Sekel hjá Mikael Wivel boðin til fundar á Listasavni Føroya. Martin Næs, formaður í stýrinum fyri savnið, beyð vælkomin, bjóðaði kaffi og læs svarið frá einum samdum stýri. Úr stýrinum møttu umframt Martin, eisini Árni Winther og Sigrun Gunnarsdóttir Niclasen. Stýrið harmast tær orðingar, sum brúktar eru í bókini Sekel í sambandi við Jan Andersson, leiðara á Grafiska Verkstaði Føroya, Steinprenti, sum fyri tveimum árum síðani flutti úr Listaskálanum og oman á Skálatrøð, har verkstaðurin nú heldur til í søguligum hølum hjá Østrøm. Upplýst varð at undanfarni savnsstjóri er ritstjóri og at støða er ikki tikin til, hvørt bókin skal týðast og gevast út á føroyskum. Ef

Tríggir, ið standa saman: Humphrey, Hacker og Bernard Úr sjónvarpinum kenna vit bretsku skemtirøðina Yes Minister , sum BBC gjørdi í 1980 og fýra ár fram. Ikki er tað sørt at henda røð kemur mær til hugs, nú eg lesi oddagreinina í heimsins elsta føroyska miðili, Dimmalætting. Hvønn av teim trimum høvuðsleiklutunum Dimma púra frívilliga og uttan at blúgvast klæðir seg í, kann lesarin sjálvur gera av. Men greitt er at Dimma, við fótbóltshøvdinum undir arminum, klæðir seg í ein teirra. Spurningurin er bara, hvørt tað er Bernard, Humphrey ella Hacker sjálvur. Ella ein fleirmedialur mutantur av øllum. Í ókritisku oddagreinin verður ætlanin um at brúka minst 60 milliónir, har bróðurparturin er skattakrónur úr høvuðsstaðarkommununi, bara fyri at lyfta stadionøkið í Gundadali upp á evropeiskt støði, tí ein slíkur dystur, við ljósum, skal vera har á staðnum fyrsta dagin, lýst við vinnuframa orðum sum masterplan og megastór . Og meðan føroyskir arkitektar vinna virðislønir í øðrum londu