Birk

Á grækarismessu, tólvta mars, verður fyrsti landsdystur í nýggju ítróttarhøllini við Tjarnir, uppi í Hoyvíkshaganum. Lukkutíð er útselt til dystin, sum er undankapping í evropameistaraskapinum hjá monnum í hondbólti. Í nógv ár havi eg havt sum sport, tað er tað nærmasta eg komi útinnandi ítrótt, at spyrja fólk, sum eg møti í elevatori og hoyri tosa niðurlendskt, hvat tey kalla seg sjálvi.  - We are Nederlandische people, svara tey á flúgvandi enskum, og leggja afturat, at tey hoyra til The Royal House of the Netherlands, Het Koninlijk Huis, sum tað eitir á nederlans, málinum tey tosa, og sum ofta verður mistikið fyri føroyskt, tá vit ferðast úti í heimi, uttan at eg heilt veit hví. Okkurt barkaljóð, kanska. - Willem Alexander er okkara kongur, hann er sonur Beatrix, sum tú kanska kennir betri. Land teirra er Niðurlondini, sum eru tólv landslutir. Eg nikki játtandi, at eg havi skilt tað heila og vit tosa um niðurlendskan popptónleik og hvussu tað mundi bera til, at so nógv popporkes...

Hevur tú ferðast í Gøtu, so minnist tú bókina Etiopia kallar. Kuba og Etiopia hava samstarvað, ikki bara í ST, men eisini í gomlu NAM samgonguni av fríum londum, sum tó mistu týdning eftir kalda kríggið. Tey hava sendistovur, og kubanskir hermenn vóru í mong ár sendir til krígsherjaða Etiopia. Henda rastafariborna samanrenning rullar oman gjøgnum brøttu trappurnar, tá eg hoyri Bob Marley syngja um utopiska Zion og Juda Leyvu.   Úr Føroyum hava vit skrivað okkum inn í Villa Cuba í gøtuni Calle Cuba nummar 163 í gamla býarpartinum í Havanna. Julio er í køkinum og hevur skrúvað Marley so hart frá, at vit kunnu ikki annað enn murra aftur við. We'll share the same room, yeah, for Jah provide the bread! Í Aalborg er systurin gift við vinnulívsmanninum Lars-Christian Lys, sum eftir 36 ár hevur selt Dansk Marine Center, og seinastu mongu árini hevur hjálpt svágrinum, Julio, og konuni, Gloriu Castellanos, sum er vaksin upp í næsta grannahúsi, at byggja eina egna casa particulares, bed and b...