Eg veit, man skal ongantíð skriva eitt spurnartekin í yvirskriftina, ella nakað annað tekin yvirhøvur. Men nú er tað so, at hesin tekstur varð føddur í einum spurningi. Spurninginum, um tunga gamla plásskrevjandi speglrefleksútgerðin, eg keypti frá Goeker, skal leggjast á hillina. Ikki bara eina løtu, men forever. Eri komin til sættis við, at besta myndatólið er tað, tú altíð hevur hjá tær. Einki meir. Eingin tungtvigandi kropsforleingjari, ið krevur tasku, filtur, battarí og minniskort. Fyri ikki um at tala stativ og ljósskjól, um tú vilt nakað heilt serligt, sum órógvar alt og øll. Point and shoot við tínari fartelefon, og goym alt hjá Google í skýnum. Og legg tað so út á Facebook sum eina myndasøgu, at vita um myndin riggar og tolur dagin og ein afturat. Sum tíðin gongur, verður Google ein nyttugari og stuttligari myndagoymsla. Tí hon umboðar alt tað, tú avmyndað í eini handavending meðan eingin sá. Og tú sleppur altíð til full size myndirnar. Sama varð henda dagin eg gekk á sandinu
Meir enn 2500 atgongumerki vórðu seld í forsølu til stop-motion-animatiónsfilmin Klintrimús og hini dýrini í Vallbakkaskóginum, sum Kringvarpið hevur latið í føroyskan ham, og nú gongur í Havnar Bio Soleiðis søgdu tey í hópatali. Vit fara at síggja føroyskan film! Klintrimús og hini dýrini í Vallbakkaskóginum. Wauw. Tankarnir ganga aftur til bilettsøluna og biografdagarnar við høvdingasoninum, Winnetou, og týska maskinmeistaranum, Old Shatterhand. Hóast ymiskir, skuldu teir bjarga søguni og skipa lógloysið, so allir nýbyggjarar kunnu liva í sátt og semju. Teir á preriuni og nú dýrini í Vallbakkaskóginum. So er vøllurin settur, teknaður og máldur upp. Tankin kann ikki hugsast liðugur, uttan at taka støðu til, hvussu uppbyggiligt Kringvarpið hevur verið í júst hesum føri, meðan eins almenna arbeiðsplássið, sum við parlamentariskari valskipan í rygginum er beint hinumegin vegin, Mentanarnevnd Føroya Løgtings, á jólum í fjør fekk konfirmerað, at biografur skuldi skrivast út úr føroyskum