Birk

Norðurlendska filmstevnan í Lübeck hevur verið hildin í 57 ár, og er hin einasta, sum ár eftir ár, sýnir norðurlendskan film. Her møtast fólk, sum veruliga hava áhuga í norðurlendskum samstarvi á filmsøkinum. Bara ikki Norðurlandaráðið. Tey ganga ikki hesar leiðir.  Fyriskipararnir, Linde Fröhlich og Christian Modersbach, sum síggjast omanfyri, boða í dag frá, at tølini eru tey bestu nakrantíð. Tilsamans 30.500 fólk vitjaðu filmsýningarnar í ár. “Vit høvdu fleiri góðar norðurlendskar filmar á skránni, filmar, sum fyri biografgangaranum lótu upp fyri nýggjum fatanum og sjónarmiðum. Íbúgvar í Lübeck hava eisini fingið nýtt innlit í býin, ikki minst viðvíkjandi kritisku flóttafólkastøðuni. Vit eru serliga væl nøgd við unga NDR-virðislønarvinnaran, Henrik Martin Dahlsbakken, og góða norska filmin, Å vende tilbake , sum hann gjørdi fyri lítlan pening. Tað er stuttligt at fáa fólk at savnast uppá henda máta kring film.” Tilsamans 180 filmar vórðu sýndir. Teir vóru eisini úr Baltalondu

Í kvøld varð kunnugjørt í beinleiðis sjónvarpssending úr sjónleikarhúsinum í Lübeck, at høvuðsvirðislønin á Norðurlendsku Filmstevnuni í ár fer til Noregs fyri filmin Å vende tilbake . Ungi norski leikstjórin, Henrik Martin Dahlsbakken, var himmalsfegin, tá hann tók móti NDR Filmsvirðislønini , sum er 12.500 evrur. Her sæst hann saman við kringvarpsstjóranum í Norddeutsche Rundfunk, Lutz Marmor. Myndina tók Olaf Malzahn fyri Nordische Filmtage. Ísland hevur verið væl umboðað við góðum filmum í ár. Filmurin Fúsi  (Virgin Mountain) hjá Dagi Kára, vann ikki bara Lübecker Nachrichten Áskoðaravirðislønina , men eisini Interfilm Kirkjuvirðislønina . Leikstjórin Dagur Kári var til staðar og fekk virðislønina. Saman við honum var høvuðsleikarin Gunnar Jónsson, sum eisini fekk serliga heiðurliga umrøðu fyri filmsleiklutin sum Fúsi. Triðja virðislønin, sum fór til ein íslendskan film, var Baltiska virðislønin , sum fór til veðrafilmin Hrútar,  (Rams), sum mikudagin setti film

Her síggjast Gunnar Jónsson, sum er høvuðsleikari í íslendska filminum Fúsi, og týski frásøgumaðurin Erhard Bultze í biografinum Kolloseum í Lübeck. Hóast danski filmurin Krigen (Tobias Lindholm 2015) verður mettur sum besta kort á norðurlendskum hondum, tá umræður møguleikarnar at vinna Oscarvirðislønina fyri besta útlendska filmin, er seinasta filmsdagin eins stór semja um, at við filmunum Þrestir (Rúnar Rúnarsson 2015), Fúsi (Dagur Kári 2015) og Veðrar (Grímur Hákonarsson 2015), er Ísland sterkasta filmslandið á norðurlendsku filmsstevnuni í Lübeck. Annað árið á rað hava íslendingar vunnið Norðurlendsku filmsvirðislønina. Í fjør fyri Hross i oss (Benedikt Erlingsson 2013) og í ár fyri filmin Fúsi (Dagur Kári 2015). Grundgevingin hjá norðurlendsku dómsnevndini, sum telur fimtan fólk úr teim fimm Norðurlondunum, er orðað á soleiðis: Motivation: En raffineret enkel og visuelt opfindsom fortælling om at bevare sin godhed og uskyld i en verden, der synes uindtagelig. Dagu

Danski filmurin Krigen (Tobias Lindholm 2015) við Pilou Asbæk í høvuðsleiklutinum er besta kortið á norðurlendskum hondum, at vinna virðislønina sum besti útlendski filmur í Oscarspælinum í 2016. Tað eri eg sannførdur um eftir at hava sæð Krigen í dag. Umframt at vera dokumentariskt realistiskur spælifilmur, alment viðkomandi og týdningarmikil í breiðum samfelagskjaki, er hann aktuellur, tí hann snýr seg um krígsluttøkuna í Afganistan og ikki minst um eitt rættarligt eftirspæl heima í Danmark, har børnini spyrja um tað passar, at pápin hevur dripið børn. Hvør sigur sætt, og hvat tænir persónligu, tjóðskaparligu og altjóða rættarligu søkini? Sterkur filmur, sum umframt í Danmark, eisini er tikin í Turkalandi, Spania og Jordan. Leikstjórin Tobias Lindholm og kendi leikarin Pilou Asbæk hava fyrr arbeitt saman. Tá Oscarvirðislønirnar verða handaðar í Hollywood á 88. sinni hin 28. februar 2016, verður eins og undanfarin ár spennandi at fylgja við í kappingini um besta útlendsk

Í dag møtti eg Abraham, Osman og Major úr Eritrea. Osman, sum er 66, kom til Norðurlond í sjeytiárunum, men nú býr hann í Lübeck og hevur arbeitt við Airbus flogførum í Hamburg. - Ich bein ein Lübecker, sigur hann smílandi, og spyr um Føroyar og flóttafólk. Eg sigi honum um uttan- og innanríkismál, og hann nikkar siðiliga og sigur á skúlaðum enskum, at soleiðis er politikkur. Skrivstovur bíða eftir skrivstovum. Teir báðir ungu Abraham og Major komu sum flóttar úr Eritrea til Lübeck fyri fýra mánaðum síðani. Sjeytúsund kilometrar í loftlinju, rokna teir út, meðan eg smakki heitt myntute. Vit eru í einum niðurlagdum svimjihyli við ánna, mitt í býnum. Á middegi borðreiða flóttafólk við suppu og breyði úr teirra heimlandi. Í dag er tað Eritrea, í gjár var tað Rumenia og í morgin er tað Afganistan. Á týskum verður sagt soleðis um tiltakið, sum hevur fingið so góða undirtøku, at alt er útselt: An drei Tagen zur Mittagszeit lädt Crisis Cuisine zum gemeinsamen Essen mit Menschen au

So er fyrsti filmsdagurin í Lübeck farin aftur um  bak. Filmurin, sum opnaði 57. Norðurlendsku filmsstevnuna í týska Hansabýnum, var íslendski Veðrar , á íslendskum Hrútar,  á týskum Sture Böcke og sum altjóða plakatin sigur: Rams Og gamli filmurin Bye Bye Bluebird hjá Katrin Ottarsdóttir verður eisini sýndur saman við Rams hesar dagar. Íslendski veðrafilmurin er um aldrandi brøðurnar Gummi (Sigurður Sigurjónsson) og Kiddi (Theodór Júlíusson), sum báðir vóru millum festivalgestirnar. Hin bulmikli Gunnar Jónsson er Grímur, men spælir eisini Fúsi í nýggja virðislønta filminum Virgin Mountain , sum eg vónandi síggi í morgin. Her eru teir allir avmydaðir í biograffoyérini. Annars búgvi eg á somu hædd sum Theodór Júliusson, og havi júst heilsa uppá hann í hvítum kimono. Stuttligur maður. Í filminum Veðrar eru Gummi og Kiddi grannar, og hava arvað seyð og bóndagarð, men tosa ikki saman. Tað hava teir ikki gjørt í fjøruti ár. Teir hava bara seyð at ganga upp

Eitt danskt par, sum er tvørkynt og tvíkynt, fer til París at liva dreymin, ein føroyskur nasistur, ið er óður um list í Politiken í 1907, og so komandi stórfilmurin The Danish Girl , eru naglarnir í eini sjáldsama spennandi myndlistaframsýning við  Gerdu Wegener , sum leygardagin letur upp í Arken í Ishøj í Danmark - Tað er fyrstu ferð, at eitt listasavn hýsir eini framsýning við henni, sigur Andrea Rygg Karberg, ið er savnsleiðari í Arken, har Gerda Wegener er evnið. - Hetta er fyrsta listaframsýning, har málarin er kvinna, og listardísin, musan, er tvørkynd. Øll málari, har kvinnan Lili, sum í veruleikanum er maðurin og landslagsmálarin Einar, hevur sitið modell, eru frá tíðini innan kynsbroytandi skurðviðgerðina, sigur Andrea. Týsdagin slapp eg at síggja savnsvørðarnar til arbeiðis. - Sum listakvinna er Gerda Wegener, ið er útbúgvin á Kunstakademinum, týðuliga undirmett, sigur savnsstjórin og vísur runt. Her er ein sjálvsmynd við blýanti frá 1905 og niðanfyri ein po