Skip to main content

Posts

Hvít ær

Fá myndaevni eru so rein og skar, sum ein hvít ær upp móti summarhimni og grønum bøi. Ein løtumynd við vegjaðaran undir Dalsskarði á veg til Syðradals seinrapartin í dag.

Kjølfest

Klaksvík í myrkri og Christian Martin Matras við sínum country LP plátum . Klaksvíksmyndina tók G. Norðoy og Andras Sólstein tók myndina av Christiani Martin TÍÐARGREIN Birgir Kruse Leikar í Lund nr 2, juli 2009 Alla staðni verður tú mintur á havið. Hóast Ternan er givin at sigla og tú kemur í bili til Klaksvíkar, er hav til allar síður. Sjálvt fjøllini eru sum hálvdir bátar og eitt teirra ber navnið Kjølur. Undir loftinum í Christianskirkjuni er tilveran kjølfest, djúpt í havsins hjarta. Hóast Kósin er stongd, og longri er millum bátarnar, er tað havið, ið setur karminum um tilveruna. Og enn hongur fiskadeymurin skarur í luftini. Undir fúnaðum neystum á stillu vágni vitna mosagróvnir dráttir um eina farna tíð, sum lok er lagt á. Og tó. Til gerandis og heilagt er tað enn tíðarleysa havið, ið myndar Norðoya móðir. Í skaldskapi og orðasmíði ofta eitt kvinnuligt umhvørvi, ið kanska hevur elvt til at í Klaksvík siga vit hon um gittarin. Gittarin, hon. Tí tað eru menn, ið hava sligið á str

- Vit sóla okkum í okkum sjálvum

Yours truly í stovuni fyri ólavsøku tá Jústinus vildi hitta meg til eitt stevnuprát. Á borðinum armbond til Asfalt og við Múrin og so ólavsøkusangheftini eisini (Mynd: Jógvan Kruse) Inni í hugnaliga býlinginum Tórsbyrgi, nærri roknað í nummar 18, situr Birgir Kruse heima og heldur summarfrí við øðrum beininum framvegis í arbeiðinum sum mentanarsamskipari, nú høvuðsstaðurin fyllir 100 ár sum kommuna SAMRØÐA Jústinus Leivsson Eidesgaard Gratisavísin 27. juli 2009 Eg havi sett honum stevnu fyri at tosa alvorligt um ólavsøku og stevnur og kanska eisini um festivalar, sum hann eisini hevur hug at kalla stevnur. Og tað eru rámandi lýsingar sum koma av varrum Birgirs, væl skorin fyri tungubandinum sum hann er og fjølmiðlavanur sum fáur. -Á Ólavsøku definerar føroyska tjóðin seg sjálva. Vit sóla okkum í okkum sjálvum, og tað er ein natúrligur tørvur, sigur Birgir Kruse, áðrenn vit raka evnið og meðan kaffiroykurin eymliga tirrar nasagluggarnar. Ólavsøkan er fyri framman, og Birgir heldur, at h

Lat hann bera okkum burt í annan heim

Sunleif Rasmussen og Heðin Mortensen við nýggju ólavsøkukantatuni inni í Ráðhúsinum hjá Tórshavnar kommunu (Mynd: Birgir Kruse) Eftir drúgvar fyrireikingar – skriviborðskjak, kórvenjingar og teknisk høvuðbrýggj – varð ólavsøkukantatatn 2009 loksins førd fram á pall. Á landsins besta, undir fríum lofti við tinghúsið á Vaglinum. Ja, í roynd og verðu kring alt Vaglið og allar hæddir, har eru. Í somu løtu tingmanning, landstýrisfólk, prestar og embætisfólk sóust koma undan í Mylnugøtu, varð blást í horn, so Vaglið knýttist saman í eina inngangandi fanfaru og kórið gekk framm á pall – grøna grasið á tinghúsvøllinum. Allar rørslur, koereografiin, perfektar. Tign og ljóð samantvunnin. Og so byrjaði tónlistamyndin í sveipandi umfarsljóði, sourround , sum vardi 20 minuttir. Ljóðmyndir í sourround eru ikki ókendar hjá Sunleifi. Hann hevur eina framúr góða hond og ikki minst huga at skapa, kréera, ljóðmyndir í rúmi. Kenni tað sum at fara á fjall við einum kønum fjallmanni, ið veit at siga um hvø

Ólavsøkukantatan 2009

Aðalroynd á Vaglinum í kvøld. Ovast ein hjartansfegin Sunleif framman fyri stóra kórinum, síðani tveir av teim trimum yrkjarunum Sólrun Michelsen og Carl Jóhan Jensen. Ólavur Hátún er fangaður close up á kvæðapallinum og síðani sæst Kingobólkurin úr Tjørnuvík við Gamla Bókahandil. Hanus G. Johansen er annar av tveimum sangsolistum undir Tinghúsinum, hin er Joanna Johansen. Niðast sæst ljóðteknikarin Jónas Bloch Danielsen savna leidingar á Tinghúsvøllinum og kjakast við dirigentin og tónaskaldið. Hóast stórar avbjóðingar er lagið gott (Myndir: Birgir Kruse) Fyri Tórshavnar kommunu ger tónaskaldið Sunleif Rasmussen nýggja 100 ára kantatu, har kórið, ið framførir undir tinghúsinum ólavsøkudag telur 100 røddir. Tilsamans 160 fólk luttaka í nýggju kantatuni. Tónaskaldið sigur at nú Havnin fyllir 100, hevði verið hóskandi við eini kantatu, sum gongur heilt nýggjar leiðir, men samstundis tekur støði í hevd og umhvørvi kring Vaglið. Ólavsøkudag verður allur Tinghúsvøllurin ein stór tónleikafra

Ólavsøkan byrjar

Gev mær ketsjupp í ein bil...(Mynd: Birgir Kruse) So er ólavsøkan komin í gongugøtuna. Henda fylta bilin við ketsjuppi, sinnopi og remulátu gekk eg framvið um nátturðatíð. Ein heil røð av pylsuvognum eru longu at síggja í gøtuni. So mann gongur neyvan svangur um ólavsøkuna.

Púra paff av Taff

Russ Taff tók øll á bóli í Ebenezer sunnukvøldið fyri ólavsøku (Myndir: heimasiðan hjá Russ Taff og Birgir Kruse) Sunnukvøldið var eg í Ebenezer, har lýst varð við konsert hjá Russ Taff, fyrrverandi leiðara í The Imperials og tilsamans sjey ferðir Grammyløntur sangari. Hóast rúmlig høli, var fullsett í Ebenezer. Saman við øðrum stillaði eg meg aftast, men við góðum útsýni framm á pallin. Á klingandi skotskum bleiv amerikumaðurin introduseraður og nevnt varð, at dótturin eisini var við og fór at syngja. Sum konsertin leið og skemtarin Taff var komin á pallin, gekk upp fyri mær, at dótturin var ein av mongu føroysku songrøddum hann hevði hitt undir vitjanini, Karlina Højgaard. Havi ikki hoyrt Karlinu áður, men hennara versjón av sálminum um hinum Vanvirda Krossin var so intens sum aldri áður. Russ Taff lovprísaði henni og fekk hin annars so stirvna salin í Ebenezer at svvvinga. Kanska hevði eg Tórshavnar Stórband í oyrunum enn – tey høvdu júst endað eina fantastiska uttandurakonsert í

Grindabátar úr Vági

Grindabátarnir úr Vági koma til Havnar og verða drignir uppá land úti undir Bakka. Vit síggja manningina á Norðstjønuni, tveir landstýrismenn Jákup Vestergaard og Jóhan Dahl, sum sigur borgarstjóranum frá um grindaróður norður til Havnar. Hans í Líðini, sum róði í Oyrabátinum, helt talu í Reinsarínum, har gávur vóðru handaðar til allar manningarar, eisini Árna Brattaberg (Myndir: Birgir Kruse) Leygardagin komu ikki færri enn 120 bátsmenn og -kvinnur sunnan úr Vági og grannabygdunum norður til Havnar. Ørindini vóru at heilsa Tórshavnar kommunu, sum fylti 100. Hetta stóra tiltak var púra spontant og stóð ikki í ólavsøkuskránni. Júst hetta persónliga engasjemang var stuttligt at eygleiða og uppliva við fyrsta føroyska kajkant, innanfyri Skinnarasker, úti undir Bakka í Havn. Fitt av fólki varð møtt har borgarstjórin helt røðu og bátsfólkið gekk niðan í Reinsaríið í Tórsgøtu at fáa ein bita og eina gávu - 100 ára filmin hjá Tórshavnar kommunu. Orsøkin var at meðan grindamenn í Vagi hava ver