Í dag er kyndilsmessa, missa candelarum. Sigst, at nú er helvtin av vetrinum liðin. Kanska stavar mannfólkanavnið Veturliði frá hesum góða degi. Myndina omanfyri tók eg á Hvítanesi klokkan níggju í morgun, ávegis niðan á Hjalla, har vit høvdu verkfallskaffi. Myndirnar niðanfyri eru tiknar longur niðri á Hvítanesi við útsýni móti Nólsoynni og Hoyvíkshólmi longst til høgru. Fyrra og ovara myndin er tikin 19. desember klokkan níggju og niðara myndin somu tíð á sama stað í morgun. Onkustaðni hevur verið sagt at kyndilsmessa tekur stálið av vetrinum og at nú hevur veturin mist annað beinið. Ein hálv økt, hálvur annar tími, er komin aftur at degnum. Men í kalendaranum stendur eisini at kasta kráku , at vita úr hvørjari ætt makin skal koma. Vit taka ein torvmola, ein stein, ella eina fløgu upp eftir enda, medda eftir einari flúgvandi kráku og siga so: Eg kasti ein stein, tær ikki til mein. Eg kasti eitt bein, tú ber tað heim. Eg kasti torv, so er krákan horvin . Alt eftir hvønn vegin kr