Birk

Sushiturisman er á gáttini, sum skrivað stendur á veggin í etika á Áarvegnum. Ovast Jóhannes Jensen og síðani Winnie Simonsen, ið leiðir nýggju matstovuna. Niðri undir sæst eitt úrval av tí, sum húsið hevur at bjóða og undirritaði, ið sýpur eina suppu (Myndir: Birgir Kruse) Bygningurin sigur ‘Sushi’, sum í dag kundi merkt kom higar . Glas og betong, sum undir flagtekju, sníkir seg smekkurt framvið Amtmansgarðinum við teim høgu trøunum, ið stremba upp mót himni, yvir av Hafnia. Hetta er nýtt í Havn. Ein avbjóðing til bæði góma og býarmynd. Winnie Simonsen, sum er leiðari á etika tekur ímóti og vit finna okkara pláss, innast í roykfría krókinum í gamla Jinx. Longur síðani stóðu frískar blómur og angaðu um kapp í sama rúmi. Nú er aftur reint, ja heilt clean . Hvør flati er estetiskt prøvaður og settur upp móti øðrum lutum, ið síggjast inni. Borð, lampur, klokka, vínbarr – alt er sett saman í eina reina heild, so tað er eitt fornoyilsi at koma inn og skoða innbúgvið, litirnar og útsýnið.

Fagurt littu apublómurnar vaksa tjúkkar framvið trappunum oman í Gjónna norðuri við Gjógv, har børnini enn sum áður spæla í ánni (Myndir: Birgir Kruse) Sunnudagin fóru vit biltúr norður eftir oyggj. Steðgaðu á Norðadalsskari, á Eiði, við Gjógv og í Fuglafirði. Niðri í sjálvari Gjónni norðuri við Gjógv vuksu fagurlittar blómar mest sum í aldum fram við trappunum, ið eru við hin bratta bátadráttin. Eftir at hava hugt í Litfloruna og ikki funnið blómuna, ella nakra, ið líkist, fekk eg ein illgruna um at plantan var úr onkrum hava í bygdini, ella at onkur snildur handilsmaður úr lokalu ferðavinnuni hevði gróðursett hana í váta klettin. Spurdi tí starvsfelagan á Skúlabókagrunninum, Karinu Toftegaard, sum fæst við ferðavinnu har norðuri og so eisini mín góða granna, Lítt, Guðruna Gaard, ið veit alt um blómur og bøkur. Jú, hetta er ein mimulus guttatis , sum á føroyskum hevur fingið heldur mishátta navnið a publóma , sigur Lítt. - Hon er ikki upprunalig í Føroyum, men er innslødd havaurt.

Í morgun tók eg hesar myndirnar av Jóhan Martini Christiansen, 21, sum arbeiðir við instalasjónslist í Müllers Pakkhúsi. Hann hevur smíðað seks kassar, Koloni Boxir, sum fylla stóra rúmið í gamla pakkhúsinum við vágna í Havn. Almenna ferniseringin er fríggjadagin 3. juli 2009 kl 16:00. Ein hálvan tíma seinni er Mrs. Duplo dj í somu hølum. Jóhan Martin Christiansen sigur soleiðis um framsýningina: “Í sambandi við at Tórshavnar kommuna hevur verið demokratisk vald kommuna í 100 ár, ætlaði eg at skipa fyri einari verkætlan, sum er eini framsýning í Müllers Pakkhúsi, har ið framsýningin skal endurspegla ella viðmerkja, tað at liva í einum fólkaræði, sum samstundis er eitt ræði, ið hevur støðu sum koloni. Hetta er eitt paradoks. Alt, ið rørir seg í samfelagnum, verður á ein ella annan hátt definerað og skilt út frá hesum – tað at vera ein koloni. Tó er øllum greitt, at Føroyar eru ikki ein vanlig koloni, har Danmark virkar sum kúgandi vald. Tað er ikki so, at danski státurin beinleiðis vin

Í dag høvdu Djóni, Bogi, Julian og tveir vinmenn reisigildi í brekkuni niðan móti Lágargarði, har nýggj smátta er reist. Hin fyrra, ið stóð á somu grund, varð brend, tá fremmandir dreingir brúktu hølið til ymsan ólevnað. Jón, Edvard, Áki, Hans Jákup, Bjarni, Gutti og Snæbjørn bóru smáttuna av parkeringsplássinum, har hon leingi hevur staðið og blomstra, niðan í bøin. Nú er at vóna at bygningurin, sum nú stendur í nýggjum umhvørvi, fer at skapa gleði og hugna millum børn í Tórsbyrgi.

Í fagrasta veðri hildu Marin og Martin koparbrúpleyp í dag. Familian hevði keypt teimum eina dagsferð við Norðlýsinum, har vit grannar vórðu bodnir við. Tilsamans fleiri enn hálvthundrað, sum møttu í Vágsbotni klokkan 10 henda blíða sunnumorgun á hásumri. Umborð varð borðreitt við bæði mati og drekka. Aftur við einum svalandi summarsligum campari og djús drykki, løgdu vit út á vágna og sóu fyrst nýggja útgerðarskipið Eldborg. Síðani sigldu vit undir Hestoynna og fóru inn í Klæmintsgjógv við gummibátum. Umborð aftur, løgdu vit stilt undir hangandi Loftinum vestantil á oynni. Nú var maturin drýlur við skerpikjøti, kjøtpylsu og rullipylsu, og so samloka við eggi, tuni og øðrum leskiligum. Meðan Turið sang um Magnus, damlaðu vit spakuliga fram við stakkunum unidr Hestoynni og út í Kolturssund. Í gummibátum vórðu vit sett í land í Koltri. Her gingu vit túr í einar triggjar tímar. Onkur heilt niðan á Kolturshamar, sum er 478 metrar høgur. Vit, sum ikki løgdu so nógv fyri, gingu í tuni

Leygardagin 27. juni 2009 á middegi varð ein sjáldsamur gongutúrur í Havn. Gogutúrurin var partur av Summartónum og 100 ára haldinum hjá kommununi. Atli K. Petersen hevði skipað fyri gongutúrinum, sum bæði var musikalskur við ymsum tónleikarum og staðbundin við einum góðum ferðaleiðara. Tónleikararnir vóru allir tiknir úr skránni hjá Summartónum og ferðaleiðarin var Bette Johansen. Í góðveðrinum møtti fitt av fólki. Atli K. Petersen lýsir tiltakið soleiðis: Ein gongutúrur í Havn Undir opnum himni samskipar Atli Kárason Petersen eina tónlistarliga ferð í miðbýnum, har gongufólkið, umframt vanligu býarmyndina, fær eina livandi ljóðmynd, sum frá óvæntaðum hornum og skotum tekur støði í tí, Havnin hevur at bjóða innan nútímans tónlist. Ferðin byrjar í Bojsensgarði leygardagin 27. juni 2009 kl. 12:30. Gingið verður við ferðaleiðara, meðan solistar og smærri bólkar, kór og orkestur, spæla og syngja úr óvæntaðum støðum á leiðini. - Tónleikurin fevnir um konventionellan nýggjan føroyskan t