Fagurt littu apublómurnar vaksa tjúkkar framvið trappunum oman í Gjónna norðuri við Gjógv, har børnini enn sum áður spæla í ánni (Myndir: Birgir Kruse)
Sunnudagin fóru vit biltúr norður eftir oyggj. Steðgaðu á Norðadalsskari, á Eiði, við Gjógv og í Fuglafirði.
Niðri í sjálvari Gjónni norðuri við Gjógv vuksu fagurlittar blómar mest sum í aldum fram við trappunum, ið eru við hin bratta bátadráttin.
Eftir at hava hugt í Litfloruna og ikki funnið blómuna, ella nakra, ið líkist, fekk eg ein illgruna um at plantan var úr onkrum hava í bygdini, ella at onkur snildur handilsmaður úr lokalu ferðavinnuni hevði gróðursett hana í váta klettin.
Spurdi tí starvsfelagan á Skúlabókagrunninum, Karinu Toftegaard, sum fæst við ferðavinnu har norðuri og so eisini mín góða granna, Lítt, Guðruna Gaard, ið veit alt um blómur og bøkur.
Jú, hetta er ein mimulus guttatis, sum á føroyskum hevur fingið heldur mishátta navnið apublóma, sigur Lítt.
- Hon er ikki upprunalig í Føroyum, men er innslødd havaurt. Vit hava altíð rópt hana Laurusa blóma, og tað kemur av, at konan, sum kom við henni í 1920unum, var ein rituvíkskona, ið æt Laura. Í dag er hon um alt landið, serliga í vátum lendi trívist hon væl. Tær nýtist ikki at fara longri enn yvir í Hoydalsá, sum er full av Laurusa blómu, sigur Lítt, ið heldur at tað er spell við hasum ljóta navninum, tí plantan er vøkur, men hon eitur abeblomst á donskum, so helst er tað orsøkin.
Karina Toftegaard sigur at nógv ferðafólk hava spurt um blómuna og hvat hon eitir. Eisini hon hevur funnið fram til danska heiti abeblomst og líknandi føroyska heitið apublóma.
Ein annar starvsfelagi á Skúlabókagrunninum, Pól Jespersen, kennir tvey onnur heiti. Tey eru Ingublomstur og Eingilskmannablomstur.
Niðri í sjálvari Gjónni norðuri við Gjógv vuksu fagurlittar blómar mest sum í aldum fram við trappunum, ið eru við hin bratta bátadráttin.
Eftir at hava hugt í Litfloruna og ikki funnið blómuna, ella nakra, ið líkist, fekk eg ein illgruna um at plantan var úr onkrum hava í bygdini, ella at onkur snildur handilsmaður úr lokalu ferðavinnuni hevði gróðursett hana í váta klettin.
Spurdi tí starvsfelagan á Skúlabókagrunninum, Karinu Toftegaard, sum fæst við ferðavinnu har norðuri og so eisini mín góða granna, Lítt, Guðruna Gaard, ið veit alt um blómur og bøkur.
Jú, hetta er ein mimulus guttatis, sum á føroyskum hevur fingið heldur mishátta navnið apublóma, sigur Lítt.
- Hon er ikki upprunalig í Føroyum, men er innslødd havaurt. Vit hava altíð rópt hana Laurusa blóma, og tað kemur av, at konan, sum kom við henni í 1920unum, var ein rituvíkskona, ið æt Laura. Í dag er hon um alt landið, serliga í vátum lendi trívist hon væl. Tær nýtist ikki at fara longri enn yvir í Hoydalsá, sum er full av Laurusa blómu, sigur Lítt, ið heldur at tað er spell við hasum ljóta navninum, tí plantan er vøkur, men hon eitur abeblomst á donskum, so helst er tað orsøkin.
Karina Toftegaard sigur at nógv ferðafólk hava spurt um blómuna og hvat hon eitir. Eisini hon hevur funnið fram til danska heiti abeblomst og líknandi føroyska heitið apublóma.
Ein annar starvsfelagi á Skúlabókagrunninum, Pól Jespersen, kennir tvey onnur heiti. Tey eru Ingublomstur og Eingilskmannablomstur.
Har slapp so orðafellið um at navnið spillir ongan at standa sína roynd ein sunnudag á sumri. Tað er líka við, at eg taki ikki undir við orðafellinum. Navnið, tað spillir nógv. Serliga eina vakra blómu.