Birk

So er tólv metur høga granntræið úr Íslandi tendrað og kastar nú ljós á Tinghusið og Vaglið. Eins og í Føroyum veksur einki í Íslandi, uttan at tað er plantað. Hetta træ varð gróðursett á Heiðmørkini í Reykjavík í 1960 og hesa hálvu øldina ella meir, hava norrønu feløgini og líknandi felagsskapir tikið stig til at planta mong trø í Íslandi. Forsetin í býráðnum í Reykjavík, Sóley Tómasdóttir, helt røðu og upplýst varð, at sjálvur borgarstjórin, Dagur B. Eggertsson, hevði felt træið. Har hava tey eitt nógv størri pingsystem enn vit hava sett í verk í høvuðsstaðnum. Men kanska kemur tað. Aldri áður havi eg sæð so nógv fólk á Vaglinun, tá kalendarin ikki sigur ólavsøka. Havnar Hornorkestur spældi undir kønari leiðslu av Ova Olsen, ein lítil genta varð eftirlýst og afturfunnin, so tað varð akkurát sum tað eigur at verða á jólum, tá øll savnast og eru glað. Og so skulu einglarnir líka taka eina sjálvsu . So fóru tær sum verndareinglar út millum fólk, at geva teimum endurskyn fr

Í kvøld spældi Blátt Gras úr Vágum í Reinsarínum í Havn. Ein væl uppløgd framførsla við fýra ovurfegnum vágamonnum, Richard Johansen, Terje Johannesen, Johan Mikkelsen og Gunnar Steintún, einum havnamanni, Ragnar Joensen, og tveimum stuðulsspælarum á fiól, Angelika Nielsen, og á dobro og steel, Jákup Zachariassen. Í løtum rættir hillbillies, sum vóru komnir beint oman úr Appallachunum at spæla í mánalýsinum afturvið kókaðum høsnarunga og slitnum bíblium mitt í túninum. Frálíkt. - Tá vit møttu til venjing fyri fyrstu ferð, ánaði eingin at vit fóru at gera ein bólk. Vit høvdu allir ynskt tað í longri tíð, men vit spældu bara hvør sær til ymisk tiltøk. Vit elska tónleik og gleðin av at syngja og spæla lýsti ígjøgnum frá fyrstu venjing, siga teir á heimasíðuni bilett.fo , sum upplýsir um konsertir kring landið, nú nýggj fløga, Ávegis , sum er gjørd í Nashville, er komin út. - At navnið bleiv til Blátt Gras komst av tí, at vit nýttu ljóðføri og gjørdu løg, sum løgdu seg uppat B

Her er eitt minni, ein souvenir , frá tónleikafestivalinum Við Múrin í 2009 . Nú hoyrist, at aðrir eigarar, men undir sama navni, bjóða somu uppliving á sama stað, uttandura tónleik á bønum í Kirkjubø. Karmarnir eru upplagdir og nærmast sjálvsagdir, fæst loyvi til endamálið. Hvussu innihaldið og upplivingin fer at verða, man bara tíðin fara at vísa. Á heimasíðini siga teir báðir, Rói B. Poulsen og Helgi D. Michelsen, at tað var ikki av tilvild, at valið fall á Kirkjubø. - Vit vita frá øðrum festivali, ið áður hevur verið, og, sum ber sama heiti, at staðið er sera væl egnað til festival. Hóast Við Múrin 2015 ber sama sama heiti og fer fram í sama staði, er talan um ein annan festival, við øðrvísi konsepti og øðrum fyriskiparum, siga teir baðir. - At savna føroyingar á einum søguligum stað til ein føroyskan tónleika- og mentanarfestival er bara “spot on “. Føroyska náttúran og umhvørvið í Kirkjubø skapar hugna millum fólk, siga Rói og Helgi. Og er veðri við teimum, so hava t

Í middagstíðindunum í dag var telefonprát við Kaj Leo Holm Joannesen, løgmann, um havnaútbyggingina kring Skansan í Havn. Ikki tí hann er blivin havnafúti, kommunlimur í høvuðstaðnum og so slettis ikki løgmaður. Nei, hetta var hin samvitskufulli og tilvitaði borgarin, the conscious citizen, sum tosar beint fram uttan spuna og heilivágsframleiddan boðskap. Persónliga niðurstøðan er, at hann vil ikki síggja uppá eina stóra bingjuhavn restina av lívinum. Og so dittar hann sær at nevna undirsjóvartunnilin inn í Eysturoynna og møguleikarnar beint á miðleingjuni í nýggju Sentralføroyum. Hetta er greið tala, borgarans vegna, nú havnin í Havn er farin at liva sítt egna innkrevjingarlív. Gott, harra løgmaður! Myndina omanfyri tók eg av nýggjárstaluni hjá løgmanni fyri tveimum árum síðani, sama ár, sum eg tók havnalagsmyndina niðanfyri í Listaskálanum.

Onkuntíð plaga tey at siga dagur í viku . Eg havi hug at víðka hugtakið til vika í ári . Hesa vikuna kom nýggja atlasið hjá Námi og sama dag, sum tað varð lagt fram, var ársfundur í smápartafelagnum Kúfóðuri  úti í Mattalág hjá Jóhan á Plógv. Ikki so galið. Og heitið á dagsins bloggi opinberast longur niðri. Tí Verðin hevur ymsar litir. Omanfyri er Erla Olsen, ið týddi atlasið úr enskum, avmyndað saman við undirritaða, sum í hálvtfjórða ár hevur havt ta náði at ritstjórna skúlaútgávuna hjá Námi, sum 47 navnsnevnd fólk hava staðið saman um. Niðanfyri sæst kvøldverturin í Mattalág, Jóhan á Plógv, Ragnar í Vík við gittara og fremst fyri er Oddbjørn Vágslíð, sum dagin fyri fylti 70. Bókaleygardagurin í Norðurlandahúsinum byrjaði við eini víðfevndari, undirhaldandi og perspektiverandi setanarrøðu frá Jóanesi Nielsen . Ein herrlig røða, sum við eini sjáldsama vælupplagdari ervafrásjón gjørdi vart við æviga dynamikkin í plátuvinyli, hesuferð Beggars Banquet (1968) hjá Rolling Sto

Í morgun fóru flestu út í tún við myndatóli at goyma løtuna, tá sólin reis úr Nólsoynni millum Skúvafjall og Líðarfjall, og skein á alla verðina. Í hvussu er verðina í Havn í morgun.