Birk

Thanks to Google Translate this already Google based blog now can be read in English and all other languages active in the service.  Just copy the blog's URL into the box 'Website' as shown above.  Then you can read one of the smallest languages, spoken by 55.000 people living in the Faroe Islands, in your way and your rhythm.  Please observe that errors can occur when the translation is made by a machine.  Enjoy the reading of four thousound Faroese blogposts written in nearly twenty years.

Sum uppslagið hjá Google Translate sigur í morgun, er føroyskt nýtt mál, sum týðast kann í og úr í hesi heimsfevndu tænastu, sum gongur úr Mountain View í California. Tá The Google Book Project var í sving í Føroyum og Evropa, hildu vit ólavsøku har. Hann, sum skrivaði okkum inn í leitirisan, ið er næsti granni hjá NASA, æt Evensen, Kristoffer Evensen, búi í Dublin, er av norskari ætt og stóð til at arva ein seglbát frá foreldrunum, sum at De Fortapte Sillemenn, báturin altso. Kristoffer legði mær lag á, hvussu ymsar funkur kundu brúkast í einum bloggi, sum var og enn er á føroyskum. Tað var ein serstøk uppliving at verða boðin inn í mileterhemmiligheitina, Google, og har fáa eina nærum fysiska fatan av, hvat arbeiði er fyri nakað. Ein ógloymandi uppliving frá 2008, sum nú stóð ljóslivandi fyri mær, nú føroyskt mál í dag hevur fingið innivist í Google Translate. Her er slóðin til vitjanina hjá Google. 

Takk fyri heilsanir, øll tit, sum ynsktu mær til lukku á 67 ára degnum í vikuni, sum fór. Og so kemur eitt slag av einum diskleymara: Síðan ársskiftið havi eg lovað mær sjálvum, ikki at senda føðingardagsheilsanir til nakran av mínum Facebookvinum.  Okkurt undantak hevur tó verið, treyðugt so.  Men eftir stendur, at nú eg sjálvur fylli, fái eg ein fjórðing av heilsunum eg fekk í fjør. Og árini fyri.  Alt hevur sín prís.  Ynskir tú nógvum til lukku, fært tú sjálvur nógvar føðingardagsheilsanir aftur.  Tað er sum hin vísi Prædikarin sigur: ”Kasta breyð títt út á vatnið; tí at langa tíð eftir skalt tú finna tað aftur.”  Men tað var ikki mongdina eg hugsaði um, heldur ikki breyðið og vatnið.  Tað var brúkta tíðin uppá at kasta á vatnið, tað er at skriva heilsanir, hvønn morgun til teir Facebookvinir, sum enn eru okkara millum. Tí alt hevur ein enda. Eisini real life og tykislívið á Facebook.  Hinvegin, so er tað serstakliga gott fyri heilan og tankavirksemið, sum ein eldist og stadnar, at

Hvønn fríggjadag er fiskaborð á ovastu hædd á Hafnia. Borðreiðingarnar eru tvær og útsýnið er tað besta í býnum, fyri ikki at siga í landinum. Í dag er grønlendskur tjóðardagur, og tú sært út á Reyn, oman á kirkjuna og niðan til amtmannin. Panorama er rætta heitið. Fyrst fyri á fiskaborðinum er laksurin við krabba og rækjum. Amy Hansen er fryntliga kvinnan, ið borðreiðir fyri okkum, og kokkar eru Øssur Andreassen og Rúni Rasmussen. Karmurin er buffét, sjálvtøkuborð, sum merkir at tú sjálv ella sjálvur tekur uppá tallerkin innan ásetta tíðarkarmin. Tá er at velja og dosera ikki bara rætt, men eisini hóskiligt, so máltíðin í allar mátar verður í minsta lagi passandi og kanska eisini stuttlig. Eg byrji við hummarasuppu, sum kanska er tað besta, og einum glasi av chardonnay. Og so fari eg eftir lippum, makreli og turrum tvøsti. Var tað í Nyhavnini í Keypmannahavn, hevði eg sum tað fyrsta fingið mær ein væl kryddaðan snaps afturvið. Men her er tónin meira andektigur og siðiligur. Kanska er

Mart Manuel er yvirtænari á matstovuni Húsagarði á Hotell Brandan í Gundadali í Havn. Á enskum, men við snøggum føroyskum kurteisisorðum, vísir hann okkum fryntligur og fakliga stoltur, inn í Gilið, sum er svalligi vínkjallarin á hotellinum. Vit eru eina hædd niðriundir móttøkuni har tey sum í útlondum bjóða gestum eitt ókeypis vinglas millum fimm og seks. Mart arbeiddi á fimmstjørnaðum hotelli í filipinska høvuðsstaðnum Manila, har hann fekk tjansin at borðreiða fyri Imeldu Marcos, mammu núverandi forsetan. Tá ringdi vinmaðurin, Kristian, sum á sama hátt hevði borðreitt fyri pávanum. Hann var í Føroyum og arbeiddi hjá Katrinu. - Soleiðis kom eg til Føroya og búgvi undir Heygnum við konu og tvey ára gamla soninum. Við hann tosið eg helvt um helvt tagalog, sum er mítt móðurmál, og so enskt. Nú bíði eg bara eftir vøggustovuplássi, sigur Mart, og leggur seg eftir at siga føroysku orðini úr tænastuvinnuni á so skilligan hátt, at eg má rósa honum fyri framburðin. Vit tosa um integratión og

Í dag smakkaði eg hesa føroysku bjór, Black Cherry, sum ein, ið eg kenni, hevur bryggjað og handfarið saman við øðrum bryggjarum í drúgva tíð, so smakkurin er blivin mjúkt rundleittur men við kirsuberjasmakki í miðdeplinum. Etikettin, ið er gjørd við vitlíki, lýsir væl innihaldið og gevur eisini eina góða uppskrift, hvussu henda sterka øl best verður skonkt og nýtt. Í gávuheilsanini sigur bryggjugevarin, at hetta er ein privatur portari, sum varð stoyttur í gamlar kirsuberjatunnur, ella cherrytunnur, sum sagt verður á enska fakmálinum, tá blaðast skal upp í katalog. Og so eru kirsuber blandað uppí. - Tá bryggið hevði staðið í tunnu í trý ár, var tað koyrt í seks hundrað fløskur, og nú er eitt hálvt ár umliðið, til tú fært hesa fløsku inn á borðið at smakka. Ger so væl! Eg opni belgiska bryggjuproppin. Framúr angi, sum myrkur og væl vigaður liggur leingi á og fær meg tortrúgnan enn einaferð at seta nasarnar niður í glasið, so góður er hann, mettaði angin, sum ikki á nakran hátt er ágang

Justinus Eidesgaard avmyndaður í Havnar Bio, har Filmsfelagið mikukvøldið vísti nýggja filmin "Fullur av kærleika" og Súsanna O. Skaale innleiddi sýningina   Fullur av kærleika er heitið á mest vitjaða filmi í skránni hjá Filmsfelagnum í ár. Hetta er eisini mest sæddi filmur í Danmark. Høvið er at síggja hann aftur í Havnar Bio í annaðkvøld. Við upprunaheitinum "Fuld af kærlighed" er filmurin ein sosialrealistisk og í løtum eisini terapeutisk samtíðarlýsing av einum húski, sum búskaparliga er væl fyri, foreldur og trý børn, og hvussu tey øll verða rakt, tá maðurin í húsinum er bundin av drykkjuskapi. Ein annarleiðis tilgongd enn í Oscarvirðislønta "Druk", har Lars Ranthe eisini var við. Her ummælir Justinus Eidesgaard filmin: Fullur av kærleika Eitt ummæli  Ein grípandi donsk filmsperla, um drykkjuskap, sum fekk meg at tára og kenna meg aftur, eitt sindur skammfullan.  Rúsdrekka er fantastiskt og fær fólk at kenna seg væl. Rúsdrekka fær fólk at kenna seg e

Ímyndin av ljótasta grammleika, portrið í Saksun, er nú burtur. Men bara gjaldsportrið og terminalurin í vinstru síðu av hesi monumentalu betong- og stálinstallatión við myndatóli og píkum omaná. Portrið sjálvt stendur eftir á vegnum, sum longu frammanundan var eitt grefligt inntriv í lendið, sum vit allastaðni siga okkum vera so eym um, lendið, sum ferðafólk fáa skyldina fyri at fara so illa um. Lendið, sum skribentar spæla sær við yvir tolnum pappíri á skriviborðinum, helst í høvuðsstaðnum, har mest er at oyðileggja.  Meðan verkfallið lærdi okkum, at gjógvin millum láglønt og hálønt er størri enn nakrantíð og alsamt veksir, so er hárfína markið millum varðveitan og oyðileggilsi blivið eitt politiskt livibreyðsmál í sær sjálvum.  Áirnar koma altíð aftur er nýggjasta sosialdemokratiska uppáhaldið, fái eg at vita í Degi og Viku eftir sólskinsferðina í Saksun. Havi aldri áður sæð hetta heimagjørda stavnhaldið hjá Javnaðarflokkinum í Havn. At áirnar altíð koma aftur. Mylláin og Breiðá eru