Skip to main content

Posts

New York - ein vøkubýur, ið aldri svevur #1

Góðu ferðafólk, vælkomin umborð. Spennið trygdarbeltini, tí nú er sjøtul settur á søguligu farleiðina við Atlantic Airways vestur um hav til New York, vøkubýin, ið aldri svevur, hvussu Leivur Hepni so skuldi funnið uppá at glintað við skildri og svørði í gøtunum.  Tað er týsdagur hin 22. august 2023.  Í Havn er toka, men tað forðar ikki morgunvertunum í Útvarpinum at tosa um fótbólt, sum skapar heimaveðrið, halda tey.  Í Vágum er klárt og sólskin, mest sum hásummar og púra fótbóltsfrítt.  Ein lætti at skutra seg í flúgvarasetrinum og kollektivt hugsa, at nú er tað bara fram, beint fram, og at leggja gerandisdegin aftur um seg.  Føroyar eru samdar.  Nýggja leitorðið fyri endanum á reyða lesibandinum er plethora . Í rúmliga og komfortabla Airbus A320 neo flogfarinum, og allar fremst av øllum tí kollektivt samtalandi flogfarinum, við ættargreining millum stólarnar, sum eg ikki havi upplivað fyrr, flúgva vit í seks og ein hálvan tíma, sum er ein tíma skjótari enn skráin sigur. Hóast tíðars

Filmsfelagið byrjar aftur

Mikudagin 30. august byrjar Filmsfelagið aftur við nýggjum spennandi sýningum í Havnar Bio, sum nú er einasti føroyski biografur. Nýtt er eisini at biografurin hevur fingið betri stólar og skjótari er at avgreiða viðskiftafólk í kioskini. Tað var í Havnar Bio at Eyðun Johannessen, Erling Simonsen og Fraser Eysturoy stovnaðu Filmsfelagið í 1962. Brævið frá Helgu Fyrsti filmur í heystskránni hjá Filmsfelagnum er hin spildurnýggi íslendski Brævið frá Helgu. Leikstjóri er 38 ára gamla Ása Helga Hjörleifsdóttir, sum byggir á skaldsøguna hjá Bergsveini Birgisson frá 2010, Svar við bréfi Helgu, sum tvey ár seinni varð í uppskoti at fáa Norðurlendsku Bókmentavirðislønina.  Atgongumerkjasølan til sýningina er byrjað. Tove Ditlevsen og Victor Andreasen Annar filmur í heystskránni er Toves Værelse, sum danski Martin Zandvliet hevur leikstjórnað. Hann hevur fyrr gjørt sterka krígsfilmin Under Sandet. Eins og Who’s Afraid of Virginia Wolf er nýggi filmurin ein beisk og ótilgjørd lýsing av eitrandi

Havnin við í altjóða myndarøð

Hetta er fotografurin Jean-Marc Caracci, sum býr í suðurfranska býnum Montpellier. Haðani hevur hann ferðast til allar evropeisku høvuðsstaðirnar, eisini Tórshavn, at skapa og fulfíggja myndarøðina Homo Urbanus Europeanus , evropeiska býarmenniskjað. Higartil hava 54 framsýningar verið í 29 londum. Næsta evropeiska fotoframsýning er í Pézenas í Suðurfraklandi. Í síðstu viku rakti hann við bloggin og setti seg í samband við meg. Deiligt.  Ferðandi myndafólk, ið dyrka eitt ávíst úttrykk og í hesum føri eisini evni, vekja natúrliga mín áhuga.  Úr føroyska savninum velji eg tvær myndir úr Havn. Tað eru nummar sjey og trettan. So spyr hann meg hví eg velji akkurát hesar báðar myndir, og vit byrja eina enska skrivaða samrøðu. Eg skrivi: - Perhaps it is because I walk along these motifs every day, and crossing the city room that is your frame in the latter example. I attended the same class as Hans Pauli Olsen, the sculptor, who’s work is in front of the Nólsoy island. The soft curves against

Øll eiga at seta sær fyri at fara ein túr til Føroya!

- Øll eiga at seta sær fyri at fara ein túr til Føroya eina ferð í lívinum. Tað sigur Neelie Kruse, sum er Certified Travel Consultant, og síðan 1989 hevur rikið og enn rekur og eigur fyritøkuna Cary Travel Express í Chicagoforstaðnum Cary í statinum Illinois. Hon og maðurin, Neils, síggjast mitt í myndini, saman við synunum Alex og Andrew við konum og børnum. 22. august fer føroyska flogfelagið Atlantic Airways at flúgva úr Føroyum og til altjóða flogvøllin Stewart í statinum New York. Hetta er fyrstu ferð at ein beinleiðis rutuferð er úr Føroyum til USA í ferðafólkaflogfari. - The Faroe Islands is a hidden secret that should be on everyones bucket list. It's comprised of 18 small islands,  steep cliffs,  mountains and fjords. It's even more special to me, as we have relatives that live there, sigur Neelie Kruse, og slær fast at nýggja ferðamálið er A Bucket List Destination . Tað er eitt ferðamál, øll eiga at seta sær fyri at vitja minst einaferð í lívinum. Hugtakið bleiv ser

Mitt í havsins hjarta

Myndina omanfyri tók Magni Arge mikudagin úr køksvindeyganum í Borgartúni á Argjum. Hon sýnir Norwegian Star , sum henda dag steðgar frá níggju til sekstan, tí hon er á ellivu daga cruise ferð úr Tromsø til Reykjavíkar.  Í baksýni er norska kongaskipið Norge , sum kom higar sunnudagin við drotningini Sonju umborð. Hon arbeiðir við list, umsitur Queen Sonja Print Award og hevur fyrr verið her í privatum ørindum at síggja føroyskan grafikk.   Norge liggur á Havnini til í morgin. Hóast ferðamannaskipini eru mong og stór, til vinstru Bolette , til høgru Seven Seas Splendor og fremst fyri hin skúmandi Smyril , so er langt síðan at eg havi sæð tað, sum vit fyrr róptu innrás av ferðafólki í Havnargøtum.  Gamaní liggja korona og samfelagsligur niðurstongsil í allari verðini ímillum.  Ein útlendingur, sum eg gekk við í gomlu Havnini í síðstu viku, helt fyri, at her var einki ferðafólk at síggja.  - Tað hevði eg ikki væntað, segði hon, sum kom úr Íslandi og kendi til ferðavinnu á okkara leiðum

Fótbóltsjournalistikkur

Eftir søguliga fótbóltsúrslitið hjá KÍ á Tórsvølli í gjárkvøldið, hevur eingin í føroysku fótbóltpressuni enn sagt, at Dovregubben fikk brunost , ella Fire pils og en pizza var ikke nokk , ella Ingen roser til Molde , ella Her hjalp hverken bønner fra Hanvold eller Frelserarmeen . Ikki enn. Síggja vit burtur frá kríggi, er tað neyvan nakað sum fótbóltur, ið fær professionellar journalistar at ferðast um landamørk, og í heimamiðlum siga frá um tað, sum fer fram á fólksins grannalandsvølli.  Fyrimyndin er teir larmandi gladiatordystirnir, har trælkaða arbeiðsfólkið er á vøllinum og teir endaleyst ráðandi sita á hægstu rók í Róm. Fyrrverandi koloniveldið, gamle Norge, hevur verið hopleyst at seta niður á yrkisliga partin hjá føroyska fótbóltsspælaranum nú hann í gjárkvøldið vann so ruddiliga.  Pitsaseljari var hann. Elektrikari ein annar. Fyrr vóru teir seyðabøndir. Serliga í donsku kolonipressuni. Kanska er tað so, at journalistikkur í grannalondum altíð fer undir eitt sjálvbestaltað kn

Mann kann ikki liva í frið sum kristin

Mynd KVF - Mann kan ikki liva í frið sum kristin, sigur Rasmus Paludan í Útvarpinum í morgun . Og tey flestu, kanska øll, sum brenna Koranir, tey eru muslimar, sigur hann í danska morgunprátinum við Finn Koba.  Royndin var væl meint og í allar mátar uppá sítt pláss, men tílíkir krossfararar hava tað at fara við mikrofonini, sum er heilagaða svørðið á okkara døgum. Kortini er eingin áhugi registeraður hjá donsku løgregluni her norðuri, ja mitt í arktis, sigur onkur, at síggja og hoyra Rasmus í aksjón, dagin fyri fótbóltsdystin hjá pengasterkasta liðnum í Føroyum, har kanska onkur muslimur er og flestu heimsins fótbóltseygu fylgja við. Kortini bjóðar Útvarpið honum innar. Kanska var tað gott, sum ein detronisering og burturveiting av óvæntaðum háspenningi í hægstu agurkutíð.  Men tá prátið er liðugt, og hann av trygdarávum ikki kann siga, hvussu leingi hann verður her, minnir hann meg mest um Trump.  Hetta sama klandruta lyndið, at tiltuska sær sjálvsentreraðu eginmaktina, hana sum gudhj

Ein góð oddagrein

Í morgun varnaðist eg eina góða oddagrein . Føroyska, noyðist eg at siga, tí miðlafólk vísa oftast til útlendskar greinar, tá umræður at gera okkurt greitt, ikki minst at brokka seg um, hvar føroysku miðlarnir vóru í hesum føri; og um teir vóru uppá pláss, so var tað heldur ikki gott nokk, tí nú hildu tey við skeivum parti og siteraðu ikki rætta persónin, sum um vitan, samskifti og meiningsdannilsi eru eksakt hugtak, ið ikki eru til diskusjón til nakað høvið. Føroyska pressan hevur tað ikki gott. Eitt er at upplagstøl og útgávur eru lægri enn nakrantíð og bara lækka, men til innihalds er langt ímillum, ja eg minnist tað ikki, at innihaldið í einum publiseraðum journalistiskum miðili hevur verið umrøddur fyri tað góða og vælskrivaða innihaldið, ið er eitt fornoyilsi at lesa. Tað fari eg at gera í dag. At tosa miðilin upp og ikki niður. Ikki fyri pallin, funkur ella app, men fyri innihaldið. Ingi Samuelsen eigur dagsins tekst, og hann stendur í Blaðnum , sum løgið nokk ikki er eitt blað