Birk

Benjamin Johanessen, sum er úr Hjørring, og fyrr sigldi við Norrönu, kom til Havnar eftir koronu farsóttina. Tá fekk hann starv á Hotel Hafnia, har hann er tænari. Nú hevur hann konu og tvey børn her. Fryntligur, punktligur og vitandi um alt hann setur á borðið. Í hátalarunum hoyra vit rútmiskan retro tónleik frá seksti- og sjetiárunum, sum passar væl til stílin, litin og matskránna eisini, sum søkir tað internationala bistro funderaða, heldur enn tað lokalt føroyska. Tommy Roe syngur Dizzy og vit fáa breyð við hvítleykssmøri, serstakliga vælsmakkandi við distinkum leyki, og so eitt kokkteylglas við boblandi italskari Rivani prosecco, sum er turr, og smellir breitt og flatt í eini balansuakt móti varrunum. Gott og vælbyrjað. Nógv ferðafólk, eitt borð við føroyingum. Neil Diamond syngur Cracklin' Rosie. Við borðið skifta vit orð um fyrstu servering eftir broytingina í fornisku rúsdrekkalóggávuni í 1992, tá vit fingu Campari við ísi frá Johan Restorff á hesum sama stað. Nú er sanguri

Fylgir tú til gerandis við í útlendskum skriftmiðlum, er tað stuttligt at seta nýggju føroysku Google Translate tænastuna á miðilin og fáa alt umsett til føroyskt. Sum frálíður kanst tú savna tær eitt heilt kompendium um ymisk evni, skuldi hugurin verið til tess. Men stuttligast er at minnast til, at í morgin er aftur ein dagur. Venur tú teg til at týða úr einum fremmandum mál, kanska serliga enskum, so verður tað ein sportur í sær sjálvum. Omanfyri havi eg umsett mína favortittavís, The Guardian, og biðið týðaratænastuna gera alla forsíðuna føroyska. Her havi eg funnið eina løgna BBC grein um svørt hol í rúmdini og eftir ongari løtu gjørt hana føroyska í Google maskinuni. Vert er at hava í huga, at tá umsetingar verða gjørdar við maskinum, kann henda at mannahond skal leggjast á hana, týðingina. Deutsche Welle, omanfyri, er ein av mínum favorittum um evropeisk aktuell evni. Her er tað Orban, sum fyrstu ferð vitjar í Ukraina, og niðanfyri skrivar franska Le Monde, um fyrsta valumfarið.

Mín góði starvsfelagi, Katrin, sum veit eina rúgvu um film, viðmælti mær herfyri at síggja Netflix-røðina Midnight Mass , sum Mike Flanagan hevur leikstjórnað yvir egna søgu, ið eisini bróðurin, Jamie, hevur skrivað.  - Hendan er ikki einasta filmsrøðin hjá leikstjóranum Mike Flanagan, sum mær hevur dámað serliga væl, sigur Katrin, og nevnir eina aðra, The Haunting of Hill House.   - Tó at nógv av verkunum eftir Flanagan eru innan ræðusjangruna, hevði eg ikki sjálv sett Midnight Mass beint í somu sjangru, sjálvt um røðin eisini lýsir óhugna og yvirnatúrlig evni. Tað sum tó ávirkaði meg við hesari filmsrøð er, hvussu menniskjan við øllum sínum margfeldi, eigur skermin og søguna. Tað yvirnatúrliga, sum vanliga verur sett í miðdepilin í slíkum verkum, verður her sett í útjaðaran. Hetta skepilsi fær karakter av einum dýralíkum frummátti, sum drívur plottið í røðini, heldur enn at verða miðpunktið í plottinum, sigur Katrin. - Við høvuðsevnum sum avbyrging, religión, eksistentialismu og fana