Fyri altjóða eldradagin bar postmaðurin mær í dag eitt alternativt alfabet, sum nývaldir landstýrismenn, løgtingsmenn, fólkatingsmenn, og eisini nývrakaðir av sama slag, hava gjørt og fíggjað. Hesi fólksins umboð, summi við eini mánaðarløn, ið javnt og samt javnvigar omanfyri tær hundrað túsund, hava sett til viks, ikki bara eitt fakligt og lógliga valt ráð, men eisini eina langa røð av lærubókum, sum nágreiniliga eru lesiviðgjørdar av einum hópi av fakfólki, so tílíkar talvur kunnu verða munnrættar og brúkiligar til byrjunarundirvísing og ikki tað reina diletantarí sum hetta. Hartil eru allar hesar alment fíggjaðu bókaútgávur, plansjur, kort og talvur, sum stuðla upp undir etableraðu móðurmálsinnlæringina, teknaðar av fakliga útbúnum fólki á hægsta grafiska stigi. Tað má vera ein beiskur biti hjá teimum at síggja politikarar fíggja hetta ússaliga undirgravingarvirksemi. Við einum ónevndum pennastroki vilja hesi afturhaldsfólk seta til viks allan føroyskan fakkunnleika á sk