Jólagávan frá Netflix

 

The beast in Me er jólagávan í ár frá størsta filmsframleiðara, ið flestu sjónvarpshyggjarar hava atgongd til í dag. Hon kemur í átta pørtum, stroymda jólagávan, sum aktualiserar hugtakið binge, ikki at kunna halda sær, men hyggja eftir øllum pørtunum til liðugt er. Sum ein stórur pakki av jólabommum, ið freistandi verður settur á borðið.

Vit eru á Oyster Bay leiðini á Long Island, saman við New Yorkstjørnuni, Claire Danes, vit kenna frá Homeland. Nú er hon rithøvundi, Aggie Wiggs, og leiðir okkum inn um at síggja stóru húsini, sum eru fallin í órøkt, tí alt steðgaði upp, tá átta ára gamli sonurin doyði í bilvanlukku, har hon sjálv koyrdi, og konan, Shelley, flutti. Hann, ið rendi á tey, og elvdi til deyðan, er ein ungur maður í bygdini, sum hon javnan møtir.

Tá nýggjur granni flytir inn í stóru grannahúsini, walisiski Matthew Rhys, ið er byggimatadorurin Nile Jarvis, tørna tey saman sum avgjørdir mótsetningar. Hann hevur stórar svartar hundar, rottweiler, meðan hon hevur ein lítlan hvítan auggie. Jarvis er av ein tiltiknari mafialíknandi slekt - har alfaðirin er hin skurvuti Jonathan Banks, vit kenna frá Breaking Bad og Better Call Saul - ið hevur ríkað seg upp av at byggja íbúðir. Nú vil hann hava samtykki til eina rennigøtu í skógini, sum innisæla Aggie ikki vil hoyra talan um. Hon avvísir hann í einum og øllum.

Tá nýggi grannin fregnast um høvundavirksemið og kemur eftir, at tað gongur einki við skrivingini, sær Aggie ein møguleika at skriva hansara søgu, tí FBI er eftir honum fyri at hava dripið fyrru konuna, sum enn ikki er funnin.

Dagin eftir er ungi maðurin, ið koyrdi á Aggie og sonin, horvin.

So er nýggja røðin hjá Netflix byrja. Í kjarnuni ein aktuell søga um húsaneyð og at geva fátøkum í stórbýnum nakað at búgva í fyri ein liviligan penga, akkurát sum nývaldi borgarstjórin í New York, Zohran Mamdani, heldur uppá og hevur sum vallyfti, og í filminum verður gjørdur til kubansku kollveltingarstjørnuna, Olivia Benitez, leikt av Aleyse Shannon. Men eisini um hevnd, sum hugsað og útint fyribrigdi.

Tilsipingarnar eru nógvar, sterkastar í grannauppgerðini millum Danes og Rhys. Síðan Homeland er hon mest eyðkenda andlit at útrykkja desperation og iva, men eisini stálsettan vilja bara við einum varisligum skifti í andlitsbránum, at gera just tað vit vænta. Og nú hon hevur byrgt seg inni í húsunum og ikki vil vita av nøkrum stórvegis sambandi við umheimin, bjóðar nýggi ríkmannagrannin henni av í einum og øllum.

Hon verður hugtikin av honum og sær fyri sær spíran til eina nýggja krimisøgu, ið skal avdúka, um hann myrdi fyrru konuna ella ikki, reinsa ríkmannin, sum hevur so ringt orð á sær.

Einfalda byrjanin byrgir seg klaustrofobiskt inni og faldar seg aftur út í eitt víðsýni, so vit aldri vita, hvør er svíkurin ella hin trúfasti, og hvørji ørindi viðkomandi skal hava, tá greiddleiki væntast at fáa á gongdini. Hetta er ikki ein lættkeyptur standard krimi. Tú fært gullkorn í dialoginum, sitat frá Emily Dickinson, og so eru smáar subtilar musikalskar tilsipingar sum Let ‘em in hjá Paul MaCcartney og Death of a Clown hjá Kinks í endanum. Jólagávan frá Netflix, The Beast in Me, er so góð at seta tennirnar í fyri jól, at hon fær besta viðmæli higanifrá.