Mangt hevur verið sagt og skrivað um Facebook. Ikki minst av teimum, sum siga seg ikki brúka Facebook. Eins og tá aðrir nýggir miðlar komu fram, teknirøðir, video, internet, so vita tey, ið halda seg sita á maktini, altíð best. Soleiðis hevur altíð verið og maktblandaða nepotisman tryggjar, at soleiðis fer altíð at verða. Men nýggj tøkni fer altíð at prika og skaka maktina, hana, sum hevur ósvitaliga myndugleikan at lýsa alt nýtt í bann. Og henda bannlýsing er ikki eitt forniskt fyribrigdi, sum vit kunnu skemta okkum við í devilskum bóndamálningum hjá Bruegel (1525-1569). Nei, tað eru tey, ið sosiologurin Stanley Cohen (1942-2013) hevur eyðmerkt og kallar the folk devils , sum miðlarnir øsa seg upp um, so vit fáa eina pseudostøðu av miðlaræðslu, ið breiður seg út í almenna rúmið og gerst ein almenn moralsk ræðsla, sum kann taka okkum øll av fótum. Tí alt nýtt er forkastiligt og oyðileggur tað gamla. Sløkk telduna, far frá skerminum, tí hann er bara eitt skálkaskjól, siga nýggj