Úr gráum og í purpur í Suðurstreymi í hesum døgum (Myndir: Birgir Kruse)Sum dagarnir ganga, billi eg mær inn at eg skilji Steffan Danielsen. Betur og betur. Hvønn morgun síggi eg Nólsoynna og skiftandi litspælið. Hansara heimpall og heimliga himmal. Hesar báðar fyrstu mánaðirnar í nýggja árinum hevur litspælið kring Nólsoynna verið hugtakandi. Óbeskriviliga hugtakandi. Og ikki minni skiftandi. Og seinrapartar er gráur himmal yvir Norðradali, við Trøllhøvda í havsbrúnni, har blýggj úr havi og himni møtast. Vatnlitakassi hins almáttuga. Nei, eg sigi heldur Várharrasa farvelada. Vit liva mitt í henni. Farveladuni. Hon dregur upp og hon dregur niður. Perpetuum mobile.