Birk

Filmsplakat frá 1965 "Ship of Fools" ella á føroyskum "Gekkaskipið" Sunnudagin vísti Kringvarpið Gekkaskipið . Ikki ein nýggjur Gekkur, flotaður til várróðurin á Norðhavinum, men klassiski amerikanski filmurin hjá Stanley Kramer Ship of Fools frá 1965. Søgan um samfelagið sum eitt skip er trároynd, til dømis Slaven hjá Hans Kirk (1948), við permu hjá Svend Johansen, og allar tær hálv- og heilmytologisku søgurnar um Titanic og sálmasang har umborð. Dagin eftir Gekkaskipið og gjøgnum alla vikuna visti tíðindadeildin í sama stovni at siga frá um uppreistur og rýmdan ráðharra úr Libya og so eisini kjarnorkugeislingar í Japan. Tíðindini vóru frá Danmarks Radio, Jyllands Posten og Ritzau. Tríggjar keldur, allar danskar, sum føroyska almannavarpið í eina heila viku hevur brúkti at siga føroyingum frá um fremstu viðurskifti í Norðurafrika og Fjareysturi. Venda vit aftur til søguna um Gekkaskipið , so er hon sjáldsom við tað at hon vísir, at her er onkur í almenna

Evi Tommysdóttir Djurhuus einsamøll á palli og backstage á Grand Ole Opry saman við Jim Ed Brown (Myndir: Gudmundur Djurhuus) Evi Tommysdóttir Djurhuus skrivar fjórða og seinasta ferðabræv úr Nashville: Fríggjadagin vaknaðu okur upp til ein sera spennandi dag. Kathy hevði dagin fyri práta við Jim Ed Brown og fingið eina avtalu í lag við hann um at okur skuldu vera gestir hjá honum backstage á The Grand Ole Opry. Jim Ed Brown er ein sera kendur countrysangari og syngur fast eina ferð um mánaðin á The Grand Ole Opry. Jim Ed bleiv kendur í 50’unum saman við systrum sínum í bólkinum The Browns. Tey høvdu fleiri hitt, millum annað er ein av mínum favorittum The Three Bells . Eisini hevur hann sungið fleir duettir saman við Helen Cornelius, har tey eisini høvdu fleiri hitt. Saman við bluegrass-stjørnuni Ricky Skaggs, Connie Smith við eyðkendu kláru røddini og Josh Turner við teirri ikki minni eyðkendu djúpu røddini. Konsertin, har hann nevndi føroysku gestirnar, var eisini send su

Steinprent í kava Jan og Fríða í Steinprenti hava tikið myndir og skrivað bræv til limirnar í Steinbrá: Í skrivandi stund rokast Fríða við einum steini við seyðamotivum, sum eftir ætlan skal gerast eitt prent, sum tit, 118 limir í Steinbrá, fáa til gávus frá okkum. Vit eru so sera takksom fyri tykkara mentala og fíggjarliga stuðul, sum vit ikki kundu verið fyri uttan. Vit eru somuleiðis serstakliga væl nøgd fyri at vera her á Skálatrøð, miðskeiðis í Havn, her tað tykist sum alt fleiri fólk gerast varug við okkum og vitja okkara framsýningar og verkstað. Eisini praktikantar og lesandi hava fingið eyga á verkstaðið og úr øllum Føroyum hava vit havt starvsnæmingar, einir sjey í tali bert hetta skúlaárið. Verkstaðsleiðarin hevur verið í Danmark í februar og havt skeið í steinprenti fyri yrkislistafólk á Statens Værksteder for Kunst í Keypmannahavn. Ja, virksemið er nógv og áhaldandi her í Steinprenti. Hølini niðri undir eru brúkt í sambandi við bókaútgávur, konsertir og framløgur

Ovast sæst leysi kletturin í Havn, á Krákusteini, sum skal styrkjast, har gulu strípurnar eru teknaðar. Síðani síggjast nøkur av smáu húsunum úti á Reyni, Regin W. Dalsgaard, sum sýnir fram í Smiðjuni í Lítluvík, ein ketta í glugganum, bókatilboð hjá Reyða Krossi undir Bakka , kokkar á Hotel Hafnia sum halda frí, hølini hjá Atlantic Petroleum og ein bátur, sum verður tikin upp (Myndir: Birgir Kruse) Sólin stavar hvøss á Havnina, nú vit fara frá vetrartíð til summartíð. Hóast sól og stilli, er kalt. Nakað av fólki sæst ganga inn og út úr handlunum, men annars er eingin úti. Havnin hevur ikki slept vetrinum, og er enn ikki klár at fagna summarinum. So langt frá. Men Regin W. Dalsgaard hevur latið dyrnar upp í fjálgu Smiðjuni í Lítluvík. Har sýnir hann fram fotomyndir, sum eru blástar upp á lørift. Undir heitinum 2 minuttir sýnir Regin 19 grindadrápsmyndir, tiknar av grindamonnum og áskoðarum. Flestu rímiligvís blóðsprænandi reyðar, men summar stiliseraðar og púra uttan blóð, o

35 ár eru liðin síðani filmurin Taxi Driver varð frumsýndur. Minnist, eg sá hann í Keypmannahavn saman við øðrum føroyingum. Minnist eisini at eg koyrdi í grøna Volvo 144 bilinum hjá foreldrunum. Eftir at hava parkerað í Thorsgade koyrdi eg út fyri ein bil, sum eg ikki sá, fyrr enn ov seint var. Ongin skaði og alt spældi væl av, og púra uttan at fara í De Niro mode. Saman við E.T. er hetta yndisfilmurin. Kanska tí at báðir lata seg tulka í allar ættir, uttan at missa frásagnarligu styrkina. Tað er eyðkennið fyri eina góða søgu. Kanska er søgan um Taxi Driver eitt Vjetnameftirmæli, har gul-svarta dreparamaskinan er flotin upp úr New York kloakkunum, sum ein blóðtystur leopardur, heldur enn bilur, gøddur av politikki og miðlum, sum við Bíbilskum undirtónum vil rudda alla óhumsku, so steinur ikki er eftir á steini. Og kanska er søgan um E.T. einki annað enn ein science fiction versjón av Nýggja Testamenti og serliga jólaevangeliinum? Royn og hald tekstin saman við filminum, sti

Evi Tommysdóttir Djurhuus saman við Suzy Bogguss, ovast, og á niðaru myndini saman við Kathy Chiavola og Tommy Sands úr Norðurírlandi. Hann heldur fløguni hjá Evi í hondini, aftanfyri ryggin á Kathy (Myndir: Gudmundur Djurhuus) Evi Tommysdóttir Djurhuus skrivar triðja ferðabræv úr Nashville: Mikudagin var so tann síðsta venjingin hjá Kathy Chiavola og seinni um kvøldið hildu okur inn aftur á kenda bluegrass spælistaðin The Station Inn. Har sang og spældi Suzy Bogguss. Suzy er kend fyri at hava sera góðar og undirhaldandi live framførðslur. Vit heilsaðu uppá hana og fingu eina mynd saman aftan á konsertina. Hósdagin bjóðaði Kathy okkum at lurta eftir heimskenda fólkatónleikarinum úr Norðurírlandi, Tommy Sands. Og ikki kann sigast annað, enn at hetta var eitt stórt upplivilsi. Sangirnir hjá honum innihalda ofta eina søgu, har hann greinar lívið í tí deilda heimlandinum, har harskapur og hatur hava myndað gerðandisdagin. Framførðsla hansara var ein av teimum mest kenslubornu og minnin

Gomul útvarpslurt hjá Tema Radio í Havn (Mynd: Birgir Kruse) Aldurnar skvatla dovisliga úr tykisheimi. Tað er sunnudagur á sofuni. Kaffi og müslibreyð á borðinum, útvarp og sjónvarp á vegginum. Avatar og Shutter Island , slag í slag á Kanalpluss. Hin fyrra dugi eg enn ikki at skoða og enn minni skilja, og oftari eg síggi Shutter Island , tómari verður kinesiska eskjan hjá Scorsese. Har er einki í. Og so On Golden Pond , fittur sum altíð, men ikki aktuellur enn. Kanska seinni. Men so kemur Skannarin í Útvarpinum og avdúkar tað mest ó-liga, ið avdúkast kann í Føroyum. Kynslig misnýtsla av børnum í religiøsum, heimligum kamarskørmum. Her er frásøgukrút, so tað stendur eftir. Væl hagreitt, væl framborið. Serlig tí at sendingin og evnið ikki verður júkað upp í saman eina viku innan, so tú troyttast, heldur enn at forvitnast. Sendingin er bara har, tá hon er komin á tíð. Frálíkt. Og tá útvarpssendingin er av og indignasjónin er í topp, vísir DR2 gamla filmin In the Heat of the Night.

Laurence Olivier sum tannlæknin Szell í Marathon Man: Hvilkin skal eg velja? Hvilkin borin skal eg velja, hugsar tannlæknin Szell, tá hann pínir jødiska Levy í søguni The Marathon Man eftir William Goldman, sum eisini varð gjørd til film við Laurence Olivier og Dustin Hoffman í fremstu lutum. Nú eru tað Nokia og Apple, ið elva til sama borandi spurning: Hvilkin skal eg velja? Meðan tær liggja á borðinum kann eg sanna, at hon til vinstru kann alt, eg í løtuni havi tørv á. Eg ynski mær ikki meir. Hon til høgru kann tað sama, sum eg longu fái opið og ókeypis á telduni. Munurin er bara at nú skal eg skráseta meg hjá Apple, upplýsa gjaldskort og minnast til eina rúgvu av kotum, bara fyri at fáa somu tænastur, sum eg longu havi á telduni. Men kanska er beiska eplið slettis ikki ein telefon, men okkurt heilt annað? Hvilkin skal eg velja: Nokia til vinstru ella Apple til høgru? (Mynd: Birgir Kruse) Lutir av hesum slagi fylla nógv í gerandisdegnum. Eksistentielli gadget-ivin millum Nok

Evi syngur í The Listening Room Café í Nashville, meðan Kathy spælir gittar, longst til høgru. Á niðaru myndin sæst verturin, Bryan Cumming, við saksofon til høgru, meðan Vince Gill situr og syngur Evi Tommysdóttir Djurhuus skrivar annað ferðabræv úr Nashville: Mánadagin checkaðu okur út av hotellinum og inn á The Writer’s Room. Tað eru hjúnini Cumming, sum leiga hetta ‘rúmið’ út til tónleikarar og sangarar. Maðurin, sum eitur Bryan Cumming, hevur ljóðstudi í kjallaranum. Hann er fyrrverðandi gittar- og saxofonleikari í rock and roll bólkinum Sha Na Na og hevur millum annað spælt saman við Steven Taylor, sangaranum í Aerosmith, og countrysangaranum Vince Gill, sum ofta hevur verið vertur tá Country Music Association letur virðislønir. Kathy Chiavola og eg vandu saman, og seinni um kvøldið vóru okur aftur á The Station Inn. Hesa ferð vóru tað The Time Jumpers sum undirhildu okkum. Millum limirnar í bólkinum kunnu nevnast Vince Gill, Paul Franklin, Dawn Sears og Kenny Sears, sum er

Jákup Zachariassen, Hallur Joensen og Paul Leim í Kristuff studio í Hoyvík ídag (Mynd: Birgir Kruse) Grundin er liðug, nú Hallur Joensen, Jákup Zachariassen og Paul Leim í tveir dagar hava arbeitt við nýggju fløguni hjá Halli. Heitið er Enn stendur hurð mín opin og tað skal takast bókstaviliga, sigur Hallur. - Eg lurti eftir øllum tónleiki, ikki bara Hank Williams, men her er opið fyri øllum sjangrum, sigur sangarin úr Klaksvík í einari fríløtu í Kristuff Studio í Hoyvík í dag. Trettan sangir verða á fløguni, ellivu nýggir føroyskir og so tvey coverløg, har tekstirnir verða føroyskaðir. Hesi løgini eru Put me on the Trail to Carolina  hjá Delmore Brothers og In a Town This Size  hjá John Prine. - Henda seinna sangin hevur Martin Joensen klætt í føroyskan búnað og kallað Slatur . Eins og upprunasangurin er hann um at búgva og liva í einum lítlum býi, ella á bygd, har øll kenna øll, og slaturin bráddliga kann taka seg upp, uttan at tú fært gjørt so nógv við tað. Sjálvandi er tað ei

Evi og Kathy í stovuni í Nashville. Kathy var á fyrstu Listastevnu Føroya og var hin fyrsta at syngja í nýggja Mentanarhúsinum í Fuglafirði (Mynd: Gudmundur Djurhuus) Evi Tommysdóttir Djurhuus úr Porkeri, sum vit hava hoyrt syngja How’s the World Treating You saman við Pæturi við Keldu, hevur verið í Nashville og vitjað Kathy Chiavola, sum er voice-coach. Kathy var í Føroyum á Listastevnuni í 2001 og Dupultkvartettin í Ebenezer lærdi hana sangin Let the Lower Lights be Burning. Á klippinum frá YouTube niðanfyri, greiðir hon frá um sangin og hvussu hon lærdi hann: Á YouTube syngur Kathy Chiavola sálm, sum hon lærdi í Føroyum Eftir at hava vitjað Kathy, skrivar Evi hetta ferðabræv úr Nashville, púra uttan at eg havi blandað meg: Fyrsta ferð mín til Nashville Ætlanin við hesari ferð til Nashville var at fáa inspiratión og sangvenjing frá tí fantastisku Kathy Chiavola. Hon er eitt kent navn í Nashville og hevur hjálpt mongum kendum countrysangarum við sangundurvísing. Hon var á

Nólsoy í baksýni úr kamarsvindeyganum, meðan kavin hungur tungur um takrennuna hjá grannanum. Niðast Pinocchio, fyrst í skugga og løtu seinni í sólini, hinumegin húsini (Myndir: Birgir Kruse) Í hvøssu middagssólini hongur kavin tungur niður úr grannatekjuni, innan hann sleppur og dettur, tjums, niður á terrassuna. Meðan hvast mótljós er eystureftir, er skuggi á vestursíðuni, har Pinocchio situr í kavanum móti gula grannavegginum. Løtu seinni er sólin farin vestur um og stavar nú hvast niður á terrassuna hinumegin. Spennandi at eygleiða sólina um middagsleitið, hesa ársins tíð.