Birk

Um morgnarnar sæst farleiðin av kommunala saltstroyaranum í trongu gøtunum í Havn. Summstaðni ein spennandi grafisk effekt, hvítt salt omaná svart asfalt, sum her í Erling jalsgøtu frammanfyri Náttúru millum Lív og Trygging. Bert eina løtu, so er alt burtur fyri degnum. Í meðan fáast grafiskar krókaupplivingar í brekkum sum hesari undir Ryggi.

Gamli býurin millum vágirnar, soleiðis verður býlingurin úti á Reyni og har um leiðir nevndur í tí mest forvitnisliga partinum av Tórshavnar býaratlasi , sum kom í 2007. Omanfyri síggjast húsini hjá Visit Faroe Islands, men sum eldri havnarfólk kalla hjá Wellejus, og uppaftur eldri kalla Gamla Kristnastova. Gulu húsini eru Landshandilin í upprunalitinum, so sum eg minnist hann, og húsini í brekkuni aftanfyri, sum ikki síggjast, men verða rópt Kristnastova, eru bygd í 1902, so hesi hvítu hús eiga at vera eldri. Men gjøgnum tíðina eru tey bygd um, sigur Birgar, serliga eftir at danski verkfrøðingurin Frithjof Wellejus kom til Føroya í 1919. Hann búi fyrst á Hotel Djurhuus, tað er núverandi Áarstova, fór at leggja el inn hjá føroyingum, og í 1935 keypti hann hesi húsini, og bygdi uppá, so sum vit hava kent tey í eitt mannaminni, við Hellesen battaríreklamu á sermerkta hvíta trappuskjøldrinum. Har gjørdu tey útvarpstól, og eg haldi, at Finnbogi, sum eg arbeiddi saman við í Útvarpinum á

Í hesum køldu og myrku jóladøgum er torført at taka seg fram á sjógvi og landi. Ikki tí, landið og kommunan borga fyri, at tú í báðum førum eigur at koma trygt fram. Í nøkur ár hevur skiparin á Strandferðslubátinum Ternuni ikki kunna siglt um fjørðin, uttan at eg samstundis skal síggja, hvat eg havi uppá breyð inni í Havn. Hann kann ikki sigla uttan at tendra ein ljóskastara, ið er so sterkur, at eg mátti fara í lógarsavnið at lesa um reglur fyri sigling í myrkri. Og eg dugi ikki at síggja nakra heimild ella orsøk fyri at sigla við hesi ljósføring um fjørðin. Heldur ikki havi eg sæð nakran annan bát, privatan ella almennan, stóran ella lítlan, sigla á fjørðinum við tílíkari ljósføring. Og so er tað túnið hjá teim kommunalt gangandi. Í dag er tað eitt faktum, at í høvuðsstaðnum hjá Heðini er ikki gangandi uttan í skølingum. Men so komu tær eisini til nyttu aftur, gomlu golden toe hosurnar frá Macy's í New York. Tað er at ansa eftir, hvussu ein tekur seg fram á sjógvi og landi á

Tað gjørdist kompakti stuttfilmurin Stina Karina  hjá Andriasi Høgenni, ið vann Geytavirðislønina í ár. Andrias, sum gongur á Super 16 filmsskúlanum í Keypmannahavn, var til arbeiðis á breyðfabrikkini Schulstad hetta kvøldið, so foreldrini, Elsa Johanna og Hilmar og beiggin Magnus, tók ímóti virðislønini, sum Regin Hammer, stjóri í Tryggingarfelagnum Føroyum, handaði. Ein samd dómsnevnd grundgav soleiðis fyri valinum: - At halda seg innan givnar karmar kann vera størsta filmslist. At vera avmáldur, ella rættari avmáld, kann vera størsta filmslist. At vera fluga á vegginum, tá tvær kvinnur ætla sær í ball, og eingin annar er til staðar, enn guli liturin á hurðini, kann eisini vera størsta filmslist. Tað heldur Geytadómsnevndin. Mest heilskapti filmur í ár hevur ongar náttúrumyndir, men bjóðar upp til kompaktan kamardans við kamera á vesinum á Oyrasundskollegiinum. Við støði í teim trimum metingarvirðunum søgu, filmsmáli og tøkni, heldur Geytadómsnevndin, at vinnarin í 2015

Í dag er ellinti í tólvta, dagurin, tá rentur og avdráttir skulu gjaldast, heilt síðani 1656, siga knáir bókhaldarar. Síðan 1888 hevur hesin gjalddagur, og ellinti í sætta, verið kallaðir  Fanans føðingardagur  á okkara leiðum. Norðmenn siga fyri vist, at fert tú á seiðaberg annan av hesum døgum, so fært tú í besta føri berggyltu, annars bara knurrhana og fjørsing, sum tey stungu seg av og doyðu í Fiskerne hjá Hans Kirk, sum umframt at vera ein meistarlig skaldsøga av jútsku Vesturstrondini í 1928 og Føroyum í dag, so legði sjónvarpsrøðin Fiskerne (Jens Ravn DR 1977) lunnar undir sjónvarp í Føroyum. Tað var tá Kaggin lýsti í Útvarpinum, at tey vístu donsku filmsrøðina í egnum sjónvarpi, at Palleba og Marsanna eisini vildu sleppa at síggja. Soleiðis kom føroyskt sjónvarp í verðina. Indremissión, vesturkystin, Hans Kirk, Danmarks Radio og Kaggin. Tað vóru bollarnir í føroysku sjónvarpssúpanini. Men longu klokkan tvey í dag setur sólin yvir Kirkjubøreyni og rakar nú bara sóloynna, Nó

So er klárt til Geytajól. Her situr ein vælnøgd dómsnevnd í Barbara Fish House eftir lokið dagsverk í Norðurlandahúsinum. Nú er alt klárt. Kristina og Jórun Sufía serveraðu og tóku myndina av okkum seks. Frá vinstru síggjast Marjun Niclasen, Jan Berg Jørgensen, Sif Gunnarsdóttir, Petri Kemppinen, Inger Smærup Sørensen og eg sjálvur. Petri, sum er innbodni gesturin í ár, er stjóri í Nordisk TV & Film Fond, ið er stovnur undir Norðurlandaráðnum í Oslo. Hvørt ár stuðlar hann spæli- og sjónvarpsfilmi í Norðurlondum við 90 mió donskum krónum. Inger samskipar alt Geytatiltakið fyri Norðurlandahúsið. Eins og undanfarin ár er útselt til filmskvøldið í annaðkvøld, fríggjakvøldið 11. desember. Henda dag hevur føroyskt filmskvøld verið fýra ár á rað, har ein Geytavirðisløn og ein Áskoðaravirðisløn hevur verið latin. Í ár er tað Tryggingarfelagið Føroyar, sum letur Geytan, meðan Tórshavnar Kommuna aftur letur Áskoðaravirðislønina. 22 filmar komu inn og fríggjakvøldið kappast 10 filmar um