Birk

  Agurk er góð og kann brúkast til mangt og hvat í grøna føroyska húsarhaldinum. Men á hásumri leggur agurkin navn til lægsta felagsnevnaran í fjølmiðlaheiminum, árstíðina, sum eisini er spekulativ sniðsmoga og kettulemmur at sleppa ivasomum ætlanum, sum teim fyrstu lutaíbúðunum, út á heiladeyða summarmarknaðin, ta linligu hvannatíðina, millum søkurnar. Men hetta er eisini tíðin at sleppa bumbum, sum bresta, bumm, uttan at nakar varnast. Semja er um, at summartíðin er ikki hin besta til tíðindi. Løgtingið er í summarfrí, og flestu starvsfólk, ið taka avgerðir, fara í feriu. Skúlarnir standa tómir, loftmiðlarnir taka sendingar av skránni, og heiðurskrýndu grindina, sum ókeypis kom frá Várharra, lata vit sleppa í Vestmannasundi. Váðin er eingin. Hjá teim journalistum, ið eru til arbeiðis um summarið, eru fá at spyrja og enn færri, ið tíma at lesa, lurta og hyggja, til dømis um festivalar, sum heldur vilja selja øl inni, nú veðrið er so ringt úti. Giti, at onkur summarjournalistur...

Nú stjørnudustið frá Michelin hevur lagt seg og gerandisdagurin aftur rullar úr norðuratlantisku havsbrúnni, havi eg hug at nevna tríggjar matstovur, eg havi vitjað í seinastuni, ein íslendsk, ein donsk og ein heima í Havn. Fyrst er tað íslendska vakstrarhúsið Sól, sum er millum konteynarar, rullur av veirum og bíðandi trolarar og farmaskip í Hafnarfirði. Ein mentanarlig samanrenning, tú verður kløkkur av. Omaná drívhúsplantum og lillafarvaðum vakstrarljósi, vit kenna av heimrustini í Hvamminum í Tórsbyrgi og serliga úr Kvívík, løgdu tey í fjør nýtt gólv á, og opnaðu nýggju matstovuna Sól, sum nú stendur oman á øllum grundvøkstrinum. Má siga, at samstundis sum hetta er mest sjálvsagda og hands-on-ítøkiliga gólvalegging til sitandi fólkið, sum í frið og náðum vil hava ein forkunnugan vakstrarbita og tosa grønklókt við borðfólkið eina óbetaliliga løtu, er hetta eisini hitt mest eksotiska gólv, har tú gongur sum í rúmdini, ja í bleytum inniskóm, og sært grønt til allar síður, eisini hinum...

  Til lukku! Michelin kunnger í dag úr Odsherred í Danmark, at tvær stjørnur fara til nýggju matstovuna hjá Poul Andrias Ziska, PAZ, í miðbýnum í Havn: PAZ in Tórshavn, on the Faroe Islands, takes pride of place in this year's selection, entering The Guide directly with Two Michelin Stars. Having returned from Greenland, celebrated local chef Poul Andrias Ziska has settled into his own restaurant in the islands' capital. The immersive, highly memorable experience sees the talented team deliver a series of spectacularly crafted, personalised dishes formed around produce from the surrounding land and sea, which pay homage to local traditions with outstanding reinterpretations of local recipes. 33 nýggj støð eru komin á norðurlendska matstovukortið hjá Michelin. Tilsamans eru 282 norðurlendskar matstovur viðmældar í ár. Seks teirra fingu tríggjar stjørnur, fimtan fingu tvær stjørnur, 75 fingu eina stjørnu, 44 fingu Bib Gourmand frámerkið og 39 fingu grønu stjørnuna. Umfram...

Moses Karanja er komin á gátt, og vit tosa um tónleik, sum fer um landamørk, ið vit finna felags stev í og úr. Fyrsti er nigerianski Fela Kuti (1938-1997), sum eg lærdi at kenna í útvarpssendingini Kuffertið, sum hvørt mikukvøld var ein tónleikaferð við nýggjum máli. - Ja, handa setningin dámar mær væl, The James Brown of Africa. Tað var hann, Fela Kuti, sum í mínum heimsparti, Afrika, helst er størsta tónleikafyrimyndin, og ein av inspiratiónunum, tá eg arbeiði við sounds, ljóði og tónleiki, sigur Moses við atlasinum í hond undir plátu- og fløguhillunum í stovuni. - Eg kom til Føroya av kærleika. Tað var í 2014. Eg hevði møtt eini føroyskari kvinnu í Kenja, og saman gjørdu vit av at flyta higar at búgva. Vit eiga tvey børn, men í dag eri eg saman við eini aðrari kvinnu, sum hóast hon er uppvaksin í Føroyum, er av afrikanskari ætt. Eg búgvi í Havn, arbeiði við reingerð um náttina á Bakkafrost og taki tímar í føroyskum á Glasir. Biltúr til Gjáar - Tá eg seinni í Føroyum rendi meg ...

 Húsini 'har Frammi' í Múla á Frilandsmuseet í Danmark (Tofts, Wikipedia) Fra vores udsendte: For en færøsk pensionistalder siden - det er mellem 64 og 66 år siden, alt efter den siddende regerings proletariske observans - var den Mulenesiske bondegård, har Frammi , kolonialiseret og flyttet fra Sentraldanmark til den Nordtyske tange og EU provins, Syddanmark. I trampedansens absolutte øje kunne Deres udsendte hofreporter under tranlampernes skær i aftes opsnappe opråbet om umiddelbar hjemsendelse af selvsamme bondegård, der til spot og spe står på den danske hede aldeles uden tørv og tjald. Mens det færøske korsflag, Merkið , fra første verdenskrig, af det danske herrefolk blev nægtet enhver synlig gyldighed, helt frem til den følgende verdenskrig, da dansken lagde sig i den nationalsosialistiske favn, og Churchill følgelig afskar denne dødens spiralforbindelse til de Nordatlantiske besiddelser, hvormed den britiske helt, umiddelbart kunne tilsidesætte den danske flagmo...

- Hvar fór sólin, spyr niðurlendska Liesbeth van Litsenburg, grafiskur sniðgevi, úr lítla býnum Kerkrade, har suðuri í Niðurlondum, dygst við Aachen, sum er týsku megin markið. - Har búgvi eg einsamøll, men í tøttum grannalagi kring søguliga miðbýartorgið, har vit hava vaskimaskinu og avísir í felag, og javnan eta saman. Annars geri eg bøkur klárar til prent, og búnar til sjónleik og opera. Men besta er at møta fólki og eta saman, sigur Liesbeth á kampingplássinum.  - Eina morgunin fekk eg morgunmat í Miðvági, og skal aftur hagar til døgurða fríggjadagin. Sunnudagin fari eg avstað við Norrönu, og koyri so aftur í tríggjar dagar teir túsund kilometrarnar frá Hirtshals og heim til Kerkrade. - Eg havi verið í Íslandi fyrr, tað var sum eitt kontinentalt land at ferðast í, men tá eg fyri fýra árum síðan fekk mær henda lítla kampingvognin og mín gula Fiat 500, vildi eg vitja Føroyar. Av fyrstan tíð av, at tað var so dýrt at fara aftur til Íslands, men síðan av teirri orsøk, at eg fór...