Birk

Amerikanska forsetavalið er ein veitsla um allan vesturheimin. Á arbeiðsplássinum ótu vit herfyri eina lagkøku afturvið einum fyrilestri um amerikansku valskipanina, har eg skar mær eyguni út av Trump at eta, sum eitt illavorið omen og varsil um óeydnu, hansara vegna, til valið. Eyguni á Trump. Carsten Jensen, sum eg plagdi at lesa í Alt For Dameren í 70'unum, skrivaði á Facebook í morgun, at hetta er ikki bara týdningarmesta valið í søguni, men at sjálvur dagurin, dagurin í dag, er hin týdningarmesti í lívinum: "Donald Trump er den store ukendte faktor i den horror-film, som verdenshistorien brat har forvandlet sig til. Vi er låst inde i biografen, og udgangene er spærret". Hinvegin sendi ein amerikanskur vinur í Michigan, sum herfyri var í Bø og restini av Føroyum og fotograferaði við dronu og alskyns tólum, mynd av einum valseðili, sum hann hevði fylt út og sent til valstaðið, har hann er skrivaður í manntal. Viðmerkingin hjá honum til postaðu myndina er: "Another

  Í morgunsendingini bjóða teir báðir menninir, Tróndur Vatnhamar og Jákup Dahl, til prát og kjak um lekrar menn og hvat tað er, sum ger menn lekrarar í eygunum hjá øðrum monnum.  Trúgvi ikki mínum egnu oyrum, at tveir menn spyrja okkum um lekrar menn soleiðis yvir morgunvaskinum. Okkum menn. Lukkutíð kemur ein óalmindiliga skilagóð kvinna inn á mannfólkavøllin í morgunútvarpinum, Katrina í Geil, at greina James Bond, Sean Connery og bringuskegg, og síðan kvinnur, sum eru sannførandi á valplakatum og í almenna rúminum. Framúr morgunsending til dagin og høvið, nú kommunuval er í hondum, og eitt sindur interaktiv við sms eisini. Og prátið, sum eg ikki minnist hava verið fyrr í nøkrum króki í útvarpinum, um menn, sum halda aðarar menn vera lekrar. Píkarill. Tað er uppá tíðina, at vit menn taka hatta rúmið, sum bara kvinnur higartil hava definerað og havt atgongd til í føroyska almenninginum, tað er á Facebook, at siga, hvørjir menn eru lekrir. At kvinnur einsamallar higartil eru slopnar a

Hansa Hansen lesur politikk og umsiting á Setrinum og er samskipari á Fyndini eldrablaðið. Mikudagin 21. oktober var hon á ráðstevnuni “Avbjóðingar fyri mentan, felagsskap og tjóðarsamleika eftir 2020”, sum Kringvarpið skipaði fyri á Hotel Føroyum:  Humans are suckers for reason, truth and paradigms, even in tumultuous and what may seem stupid times, it is in our blood, it is in our brain, and by intellect invested, it will so remain. -Vincent F. Hendricks 2019 Hvør skal upplýsa føroyingar? Í øllum førum síðani upplýsingartíðina hava menniskju hjúklað um hugsjónina um upplýsta, kritiskt hugsandi og sjálvsavgerandi menniskjað. Borgarar føddir við frælsi til at hugsa og virka í samsvari við egnar sannføringar. Í fólkaræðisligum samfeløgum sum okkara, er hetta ikki nakað, vit ganga upp á kompromis við - ella er tað? Tá talan er um leiklutin hjá upplýsta borgaranum í fólkaræðiligu skipanini, er talan allar oftast samstundis um leiklutin hjá fjølmiðlunum.  Og tað var júst leikluturin hjá fj

Trýst er á matstovurnar í høvuðsstaðnum í hesum døgum. Hallur Joensen sang fyri fullum húsi á Hotel Føroyum fríggjakvøldið, har døgurði varð serveraður afturvið, í Hallartúni á Hotel Hilton var fult hús longu á middegi sama dag, og um kvøldið hevði nýggja matstovan Húsagarður framsýning og smakkroyndir við nýggjari matskrá, har rávørur úr Sandoynni vóru ein týðandi partur.  Stýri og ráð hava havt temadagar, og politiskir flokkar landsfund. Alt hetta lættir um hjá hotellum og matstovum í býnum, nú mest sum einki ferðafólk er í landinum. Men áhugin at fara út at eta er ikki eingin. Tvørturímóti. Fyri fyrsu ferð eru Jóannes Johannesen og konan Anne Bergitte Birk í Áarstovu. Hann er nevndarformaður í Veltuni, og í Trøðum Heima á Sandi reka tey Miðstovugarðin. - Higartil hava vit bara verið við dyrnar og har sett tað grønmeti, sum er umbiðið. Hetta er fyrstu ferð, vit eru inni í hesum húsunum og kunnu seta okkum til borðs, siga Jóannes og Anne.  Vit sita í Vertshúsinum og skála í sjampanju

Fyri trimum árum síðan varnaðist eg meistarliga kokkin Janus Einar Sørensen umborð á Norrønu í matstovuni Simmer Dim og skrivaði ein blogg um hann . Í kvøld møtti eg honum aftur. Tað var á Hotel Brandan, sum fríggjakvøldið hevði boðið fólki á gastronomiskan tíðindafund at smakka nakað av tí, sum frá mánadegnum verður at fáa í matstovuni, sum er akkurát har sum Húsagarður var, og tí hevur fingið navnið - ja, gita einaferð, Húsagarður.  Fantastiskt at hava undangongufólk, sum kreativt brúka tað staðbundna bæði í navnagávu og í matgerð. Tað staðbundna.  Mánadagin letur matstovan, har Janus Einar er bæði kjarni og hjarni, upp. Hann er eisini reyði tráðurin, sum hann lítillátin sigur, kanska ein reyður tráður, niðri hjá Katrinu og í Simmer Dim umborð á Norrønu. Tí eru fleiri av tænastufólkunum her og ganga okkum til handa. Væluppløgd í bláum denim klæðum.  Hølini eru kompakt, hugnalig og litrík, og afturvið er groovy tónleikur, sum Knút Háberg Eysturstein hevur sett saman í ein playlista, s